W przypadku konfiguracji protokołu OSPF na połączeniu Frame Relay należy dostosować rodzaj interfejsu (Point-to-Point, Point-to-Multipoint, Non-broadcast czy Broadcast) do konfigurowanej topologii sieciowej, protokołu Frame Relay.
(config)#interface serial interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu serialowego.
(config-if)#encapsulation frame-relay
Zmienia domyślną metodę enkapsulacji interfejsu serialowego na Frame Relay.
(config-if)# ip address adres-IP
Przypisuje adres IP do konfigurowanego interfejsu serialowego.
Zadaniem protokołu Routingu Dynamicznego jest wypełnienie Tablicy Routingu, trasami prowadzącymi do sieci docelowych. W tym celu rutery wymieniają między sobą wiadomości mające określić istniejące sieci oraz ich lokalizację a następnie za pomocą algorytmów wyznaczyć najkrótszą trasę do nich prowadzącą.
Zagadnienia związane z routingiem
Routing Protocol– Zestaw zasad, wiadomości oraz algorytmów wykorzystywanych przez router do wykrywania nowych sieci, jak i tras do nich prowadzących. Poprzez poszukiwanie nowych oraz analizowanie istniejących tras routingu w celu określenia jednej najlepszej trasy względem każdej z istniejących sieci. Przykładowym protokołem routingu dynamicznego jest protokół RIP, EIGRP, OSPF, BGP czy IS-IS.
Routed Protocol&Routable Protocol – Protokół określający logiczne zasady struktury oraz adresacji sieci, umożliwiające prowadzenie komunikacji przez rutery. Przykładowym protokołem tego typu jest protokół IPv4bądź IPv6.
Routing Asymetryczny (Asymmetric Routing) – Zachodzi, gdy droga powrotna wysłanego pakietu jest inna, niż ta którą dotarł do celu. Sytuacja ta może powodować komplikacje związane z kolejkowaniem wysyłanych wiadomości np. utrudniając komunikację protokołu TCP tudzież zupełnie ją blokując. Przykładem takiej sytuacji jest użycie protokołu HSRP na przełącznikach warstwy trzeciej, przy zastosowaniu redundantnego podłączenia z przełącznikami L2 warstwy dostępowej. W sytuacji tej powracające pakiety odebrane przez urządzenie, które nie uczestniczyło w danej transmisji, nie będą posiadać adresu MAC nadawcy w swojej tablicy (ARP cache), przez co ruch ten zostanie odebrany jako nieznany ruch unicast-owy a tym samym zostanie odrzucony.
Czas oczekiwania(Latency) – Określa czas przez jaki pakiet podróżuje od źródła do celu, przez co jest szczególnie ważny dla aplikacji głosowych (Voice over IP). Przykładowo w standardzie G.114 wymagana jakość połączenia nie powinna przekraczać czasu oczekiwania rzędu 150ms. Na końcową wartość czasu oczekiwania składa się przepustowość (Bandwidth) oraz opóźnienie (Delay).
Następny przeskok(Next-Hop) –
Zbieżność (Convergence) –
Autonomous System(AS) –
Autonomous System Number (ASN) –
Interior Gateway Protocol (IGP) –
Exterior Gateway Protocol (EGP) –
Dystans Administracyjny
W przypadku wykorzystania dwóch protokołów routingu na jednym ruterze, może dojść do sytuacji w którym obydwa protokoły przedstawią dwie różne drogi dotarcia do tej samej sieci docelowej. Aby wybrać jedną najlepszą, ruter wykorzystuje stałą wartość administracyjną przypisywaną do każdego protokołu routingu dynamicznego. Ten z niższą wartością posiada większy priorytet na dodawanie tras do tablicy routingu.
Protokół Routingu
Dystans Administracyjny
Connected
0
Static Route
1
BGP (External Routes)
20
EIGRP (Internal Routes)
90
IGRP
100
OSPF
110
IS-IS
115
RIP
120
EIGRP (External Routes)
170
BGP (Internal Routes)
200
DHCP default route
254
Unusable
255
Wartości dystansu administracyjnego (AD)
Metryka
Hop Count (Skok) – Ilość routerów, jakie musi pokonać pakiet, aby dotrzeć do celu.
Bandwidth(Pasmo) – Ilość danych jaka może być przepuszczana przez połączenie, w określonym okresie czasu.
Przepustowość(Throughput) – Rzeczywista szerokość pasma (Bandwidth), zmierzona w określonym okresie czasu (Jest to prędkość pasma pomniejszona o istniejący ruch sieciowy oraz wszelkie opóźnienia).
Delay(Opóźnienie) –
Reliability (Osiągalność) – Wartość szacowana na podstawie awaryjności drogi.
Protokoły routingu dynamicznego
Protokoły routingu dynamicznego
Zadania dynamicznych protokołów routingu:
Dynamiczna nauka o sieci należącej do danej instancji routingu.
Nauka o najlepszej ścieżce prowadzącej do każdej dostępnej podsieci.
Dynamiczna wymiana danych o zmianach zachodzących w sieci.
Dynamiczne protokoły routingu należy dostosować do panujących w firmie warunków, zgodnie z następującymi cechami charakterystycznymi które posiadają:
Skalowalność(Scalability) – W zależności od tego jak wielka jest obecna sieć oraz jakie zmiany będą w niej zachodzić w przyszłości, należy dobrać odpowiedni protokół routingu lub wykorzystać routing statyczny. W przypadku opcji pierwszej należy zwrócić uwagę na np. ilość przeskoków (która w przypadku protokołu RIP jest ograniczona do 15).
Zależność od producenta (Vendor interoperability) – Łącząc urządzenia sieciowe wielu producentów, należy zwrócić uwagę czy wszystkie z nich wspierają wybrany protokół routingu, przykładowo do 2013 roku protokół EIGRP mógł działać jedynie na ruterach firmy Cisco.
Znajomość obsługi protokołu przez personel IT – Pracownicy firmy mogą być bardziej zorientowani w obsłudze jednego z protokołów, co może znacząco usprawnić jego wdrażanie w sieci lokalnej.
Prędkość i zbieżność (Speed of convergence) – Szybkość wykrywania i reagowania na zachodzące w sieci zmiany jest istotną chcą każdego z protokołów routingu.
Sumaryzację(Summarization) – Możliwość sumaryzacji wielu wpisów z tablicy routingu do pojedynczego, może znacznie zmniejszyć rozmiar tablicy przyspieszając proces routingu przy jednoczesnym odciążeniu procesora.
Routing wewnętrzny oraz zewnętrzny – W zależności od potrzeby w firmie może zostać wykorzystany protokół bramy zewnętrznej BGP, stosowany szczególnie w przypadku nadmiarowego połączenia z dostawcą ISP czy jedynie jeden z protokołów bramy wewnętrznej IGP.
Protokoły routingu dynamicznego
Exterior Gateway Protocol
Protokoły IGP są wykorzystywane w komunikacji pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi AS.
Interior Gateway Protocol
Protokoły IGP są wykorzystywane w komunikacji wewnątrz jednego systemu autonomicznego AS.
Protokoły wektora odległości (Distance-Vector) – Okresowo wymieniają całą zawartość swojej tablicy routingu, pomiędzy bezpośrednio przylegającymi sąsiadami. Przez co niezależnie od zaistniałych w sieci zmiany, każda wymaga ponownego przesyłania całej zawartości tablicy routingu, powodując duże opóźnienia (Speed of convergence).
Split Horizon – Funkcja podzielonego horyzontu (Split Horizon), blokuje wysyłanie aktualizacji dotyczących tras routingu, na interfejsie z którego trasy te zostały otrzymane. Tym samym niwelowane jest ryzyko powstawania pętli sieciowych.
Poison Reverse – W celu unieważnienia rozgłaszanej trasy routingu, ruter rozpoczyna jej rozgłaszanie z metryką “Poison Reverse”, równą 16, co oznacza trasę nieosiągalną (RIP, IGRP).
EIGRP– Protokół EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) stanowi nowszą wersje protokołu IGRP. Jako protokół routingu dynamicznego posiada pewne cechy protokołów Distance-vector oraz link-state, przez co nazywany jest hybrydą lub zaawansowanym protokołem wektora odległości (advanced distance-vector routing protocol). Oprócz częściowych aktualizacji EIGRP umożliwia wyliczanie metryki na podstawie innych czynników niż ilość przeskoków.
Funkcjonalność
RIPv1
RIPv2
IGRP
EIGRP
Metryk
Obydwa protokoły jako metrykę wykorzystują ilość skoków, z ograniczeniem tej liczby do 15 możliwych przeskoków.
Obydwa protokoły jako metrykę wykorzystują ilość skoków, z ograniczeniem tej liczby do 15 możliwych przeskoków.
Obydwa protokoły jako metrykę domyślnie wykorzystują pasmo i opóźnienie z
dodatkowym wsparciem niezawodności.
Obydwa protokoły jako metrykę domyślnie wykorzystują pasmo i opóźnienie z dodatkowym wsparciem niezawodności.
Adres rozgłoszeniowy
255.255.255.255
224.0.0.9
255.255.255.255
224.0.0.10
VLSM
NIE
TAK
NIE
TAK
CIDR
NIE
TAK
NIE
TAK
Sumaryzacja
NIE
TAK
NIE
TAK
Autentykacja
NIE
TAK
NIE
TAK
Algorytm
Bellman-Ford
Bellman-Ford
DUAL
DUAL
Porównanie protokołów klasowych (RIPv1, IGRP) z protokołami bezklasowymi (RIPv2, EIGRP)
Protokoły stanu łącza(Link-State) – Tworzą szczegółową mapę topologii sieciowej, na podstawie której szukają najlepszej trasy dotarcia do sieci docelowej. Dzięki wymianie wiadomości LSA (Link-State Advertisements) cała zawartość tablicy routingu jest propagowana jedynie w pierwszej fazie nawiązywania sąsiedztwa z innymi urządzeniami, tym samym poszczególne aktualizacje zawierają jedynie niezbędne informacje, a co za tym idzie zmniejszają ilość niepotrzebnego ruchu sieciowego. Dodatkowym atutem protokołów stanu łącza w porównaniu do protokołów wektora odległości, jest ich znacznie większa zbieżność (zależność ta nie dotyczy protokołu EIGRP który ma porównywalne osiągnięcia jak OSPF czy IS-IS). Dodatkowo protokoły te posiadają następujące cechy:
Budują mapę sieci.
Mają krótki czas zbieżności.
Posiadają budowę hierarchiczną (Uzyskaną poprzez podział sieci na strefy).
Protokół wektora ścieżki (Path-Vector BGP) – Określa dokładną ścieżkę jaką musi pokonać pakiet, aby dotrzeć do celu, pokonując na swojej drodze różne systemy autonomiczne AS.
Migracje
Migracja protokołu routingu
Dystans administracyjny AD (Administrative Distance) – Dystans administracyjny przypisywany do protokołów routingu, umożliwia współistnienie wielu protokołów na tym samym urządzeniu. W przypadku, w którym jedna sieć jest rozgłaszana przez więcej protokołów, router wybiera tą z niższą wartością dystansu administracyjnego.
Redystrybucja Routingu (Route Redistribution) – Umożliwia wymienianie informacji na temat sieci pomiędzy różnymi protokołami bądź instancjami tego samego protokołu routingu.
Protokół BFD stanowi otwarty standard opisany w referencji RFC 5880, zaprojektowany do szybkiego wykrywania utraty łączności pomiędzy uprzedzeniami sieciowymi (Keepalive), przeważnie w czasie nie dłuższym niż 150 milisekund.
Domyślna metoda utrzymywania łączności pomiędzy sąsiadami, w przypadku protokołów routingu dynamicznego. Obciąża procesor CPU wysyłanymi wiadomościami Hello, związku z tym częstotliwość ich wysyłania powinna być ograniczona. Należy jednak pamiętać, że im większa częstotliwość w wysyłaniu wiadomości, tym krótszy czas wykrycia awarii. W takiej sytuacji aby utrzymać dużą częstotliwość w wysyłaniu wiadomości, protokół BFD korzysta ze wsparcia sprzętowego (Hardware). Dzięki takiemu rozwiązaniu każdy pakiet Keepalive jest obsługiwany jak zwykły ruch sieciowy bez potrzeby przetworzenia przez procesor CPU.
Aktywuje protokół BFD na określonym interfejsie sieciowym. Wartość „Interval” określa częstotliwość w nadawaniu wiadomości BFD, wartość „Min_rx” w odbieraniu natomiast wartość „Multiplier” określa czas oczekiwania na otrzymanie odpowiedzi od sąsiedniego urządzenia zanim uzna dane połączenie za nieaktywne.
Manipulacja domyślnymi czasami protokołu OSPF
(config)#interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.
Wyświetla informacje o skonfigurowanych protokołach routingu dynamicznego.
# show ip route ospf
Wyświetla tablicę routingu pod kontem protokołu OSPF.
# show ip route sieć maska
Wyświetla szczegółowe informacje na temat trasy, prowadzącej do wskazanej w komendzie sieci.
Komendy show OSPF
# show ip ospf
Wyświetla informacje o działających procesach OSPF dla danego rutera, wraz z informacjami o strefach, numerami ID rutera oraz ilością skonfigurowanych interfejsów (względem każdej strefy).
# show ip ospf neighbor
Wyświetla listę aktywnych sąsiadów protokołu OSPF.
# show ip neighbor interfejs
Wyświetla listę aktywnych sąsiadów protokołu OSPF dla danego interfejsu.
# show ip ospf interface
Wyświetla wszystkie aktywne względem protokołu OSPF interfejsy sieciowe, wraz z informacjami dotyczącymi: * Rodzaju sieci w jakiej działa dany interfejs. * Kosztów oraz z konfigurowanego priorytetu. * Adresów IP ruterów pełniących rolę DR oraz BDR. * Skonfigurowanych czasów: Hello, Dead, Wait oraz Retransmit.
# show ip ospf interface brief
Wyświetla listę aktywny interfejsów, dodanych do protokołu OSPF za pomocą komendy [network] bądź [ip ospf area area-ID].
# show ip ospf interface [{Interfejs / brief}]
Wyświetla informacje o konfiguracji protokołu OSPF względem danego interfejsu (Interfejs) bądź wszystkich interfejsów w skróconym wydaniu (Brief).
# show ip ospf interface [interfejs] | include Network
Wyświetla informacje na temat rodzaju skonfigurowanej sieci, względem interfejsu / interfejsów aktywnych dla protokołu OSPF.
Komendy show database
# show ip ospf database{network [LSID]/ router[LSID]/ summary[LSID]/ asbr-summary[LSID]/ external[LSID]/ nssa-external[LSID]}
Wyświetla struktury LSA przetrzymywane w lokalnej bazie LSDB. * network– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu pierwszego. * router– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu drugiego. * summary– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu trzeciego. * asbr-summary– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu czwartego. * external– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu piątego. * nssa-external– Wyświetla wszystkie struktury LSA typusiódmego.
Komendy DEBUG
# debug ip ospf hello
Debaguje proces wymiany wiadomości powitalnych Hello.
# debug ip ospf adj
Debaguje proces nawiązywania relacji sąsiedztwa pomiędzy dwoma ruterami.
# debug ip ospf events
Debaguje wszystkie akcje protokołu OSPF.
# debug ip ospf packet
Debaguje
Komendy CLEAR
#clear ip ospf process
Restartuje proces OSPF. Komenda jest przydatna w przypadku zmiany RID.
Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu OSPF
Definiuje okres czasu przez jaki dany klucz będzie używany do odbierania wiadomości (Jest to okres czasu podczas którego dany klucz pozostaje akceptowalny).
Definiuje okres czasu przez jaki dany klucz będzie używany w wysyłanych wiadomościach (Czas ten powinien być krótszy od czasu „accept-lifetime”).
Przykładowa konfiguracja funkcji Key-Chain
(config)#key chain OSPF (config-keychain)#key 1 (config-keychain-key)#accept-lifetime local 01:00:00 april 1 2014 01:00:00 may 2 2014 (config-keychain-key)#send-lifetime local 01:00:00 april 1 2014 01:00:00 may 2 2014 (config-keychain-key)#key-string Cisco!2345 (config-keychain-key)#key 2 (config-keychain-key)#accept-lifetime local 01:00:00 may 1 2014 infinite (config-keychain-key)#send-lifetime local 01:00:00 may 1 2014 infinite (config-keychain-key)#key-string Cisco1234567
Okresy czasu akceptacji oraz wysyłania klucza zostały tak skonfigurowane, aby się nachodziły. Dzięki czemu administrator może zniwelować możliwe rozbieżności w konfiguracji czasu lokalnego, względem obydwóch urządzenień. Powyższa konfiguracja oznacza, że przez pewien okres czasu urządzenie będą akceptowały obydwa klucze.
Przypisywanie funkcji Key-Chain do protokołu OSPF
(config)#interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.
Aktywuje proces uwierzytelniania protokołu OSPF za pomocą funkcji Key Chain.
#show key chain
Wyświetla konfigurację funkcji Key Chain.
Konfiguracja kluczy z wykorzystaniem funkcji Key Chain względem protokołu OSPF, wymaga określenia jednego z następujących algorytmów haszujących (hmac-sha-256 / hmac-sha-384 / hmac-sha-512).
Uwierzytelnianie protokołu OSPF za pomocą hasła wysyłanego w postaci czystego tekstu
Uwierzytelnianie protokołu OSPF względem interfejsu
(config)#interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.
(config-if)#ip ospf authentication
Aktywuje proces uwierzytelniania wiadomości OSPF, za pomocą czystego tekstu.
(config-if)#ip ospf authentication-key hasło
Określa hasło wysyłane w celu uwierzytelnienia urządzenia lokalnego, względem konfigurowanego interfejsu sieciowego.
Uwierzytelnianie protokołu OSPF względem strefy (Area)
(config)#router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy authentication message-digest
Aktywuje proces uwierzytelniania sąsiadów protokołu OSPF, za pomocą czystego tekstu.
(config-router)#interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.
(config-if)#ip ospf authentication-key hasło
Określa hasło wysyłane w celu uwierzytelnienia urządzenia lokalnego, względem konfigurowanego interfejsu sieciowego.
Uwierzytelnianie protokołu OSPF za pomocą hasła wysyłanego w postaci zahaszowanej
Protokół OSPF nie wspiera funkcji Key Chain, w zamian za to umożliwiając konfigurację wielu kluczy identyfikowanych numerami ID.
Wszystkie skonfigurowane klucze są jednocześnie aktywne, aby je z dezaktywować należy je usunąć.
Uwierzytelnianie protokołu OSPF względem interfejsu
(config)#interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.
(config-if)#ip ospf authentication message-digest
Aktywuje proces autentykacji wiadomości OSPF, za pomocą klucza MD5.
Trasy zewnętrzeE2 rozgłaszane za pomocą struktur LSA typupiątego, nie dodają wewnętrznych (Internal) wartości metryki do kalkulacji koszu całej trasy.
Zgodnie z powyższą topologią ruter ABR2, wykryje dwie trasy prowadzące do rutera ASBR, pierwszą przez ruter R8 oraz drugą bezpośrednią. W obydwóch przypadkach trasy bodą posiadały taką samą wartością metryki równą 20 (Ponieważ jest to domyślna wartość redystrybucji protokołu EIGRP dla protokołu OSPF).
Jeżeli ruter znajdzie większą liczbę takich samych tras zewnętrznych E2, wybierze tę z najniższą wartością dotarcia do rutera ASBR. Przykładowo, jeżeli w sieci znajdują się cztery rutery ASBR rozgłaszające te same trasy zewnętrzne E2, z czego dwa rutery będą rozgłaszały sieci z metryką 10 a dwa z metryką 20. Najpierw zostaną odrzucone dwie trasy z metryką 20 a następnie zostanie wybrany najbliższy ruter ASBR rozgłaszający trasę z metryką 10.
Proces wyboru najlepszej trasy zewnętrznej E2, wewnątrz tej samej strefy(Intra-Area Routes):
Urządzenie wybiera trasę z najniższą rozgłaszaną metryką (Domyślnie 20).
Jeżeli urządzenie posiada więcej tras E2 z taką samą metryką:
Znajdzie najkrótszą trasą dotarcia do każdego z ruterów ASBR rozgłaszających trasy E2 (Na podstawie zawartości bazy LSDB).
Wybierze trasę E2 prowadzącą przez najbliższy ruter ASBR.
Jeżeli istnieje tylko jedna trasa E2 z najniższą metryką, Lokalny ruter:
Znajdzie najkrótszą trasą dotarcia do danego rutera ASBR (Na podstawie zawartości bazy LSDB).
Wybierze najkrótszą trasę dotarcia do rutera ASBR.
Lokalne urządzenie —> (Koszt) —> ASBR (Z najniższą metryką trasy zewnętrznej E2).
Wartość metryki dotarcia do sieci zewnętrznejE2= Metryka rozgłaszana przez ruter ASBR.
Trasa E1 jest bardziej preferowana niż trasa E2.
Metryka E2 rozgłaszana wewnątrz strefy (Area), pozostaje niezmienna, w przeciwieństwie do trasy E1.
Informację na temat tras E1 / E2, można wyświetlić za pomocą komendy [show ip ospf database external].
Proces wyboru najlepszej trasy zewnętrznej E2, pochodzącej z innej strefy(Interarea Routes), Lokalny ruter:
Wybiera trasę E2 z najniższą rozgłaszaną metryką(Domyślnie 20).
Szuka najkrótszej trasy dotarcia do każdego z ruterów ABR, rozgłaszających struktury LSA typupiątego z trasą zewnętrzną E2 (Na podstawie zawartości bazy LSDB).
Dodaje do kosztu dotarcia do rutera ABR, koszt dotarcia rutera ABR do rutera ASBR (Koszt ten jest rozgłaszany za pomocą struktury LSA typuczwartego).
Szuka najkrótszej trasy dotarcia do każdego z ruterów ASBR (Na podstawie sumowanej wartości kosztów).
Wybiera najkrótszą trasę dotarcia do rutera ASBR.
Lokalne urządzenie —> (Koszt) —> ABR—> (+Koszt LSA typu 4) —> ASBR(Z najniższą metryką trasy E2).
Wartość metryki dotarcia do sieci zewnętrznej E2 = Metryka rozgłaszana przez ruter ASBR.
Informację na temat struktur LSA typu czwartego, można wyświetlić za pomocą komendy [show ip ospf database asbr-summary].
Komenda [show ip ospf border-routers] wyświetla listę wszystkich znanych ruterów ABR oraz ASBR.
#show ip ospf border-routers OSPF Router with ID (7.7.7.7) (Process ID 1) Base Topology (MTID 0) Internal Router Routing Table Codes: i – Intra-area route, I – Inter-area route i 4.4.4.4 [1] via 10.2.2.17, GigabitEthernet0/1,ABR,Area1,SPF 3 i 5.5.5.5 [1] via 10.2.2.21, GigabitEthernet0/2,ABR,Area1,SPF 3 I2.2.2.2 [3] via 10.2.2.21, GigabitEthernet0/2,ASBR,Area1,SPF 3 I 2.2.2.2 [4] via 10.2.2.17, GigabitEthernet0/1,ASBR,Area1,SPF 3 I3.3.3.3 [2] via 10.2.2.17, GigabitEthernet0/1,ASBR,Area1,SPF 3
Redystrybucja tras zewnętrznych E1
Trasy zewnętrzeE1przy kalkulacji wartości metryki, korzystają zarówno z kosztu rozgłaszanego przez ruter ASBR(External OSPF Cost) jak i metryki dotarcia do ruteraASBR(Internal OSPF Cost).
Aby ruter ASBR rozgłaszał trasy zewnętrzne E1, należy skorzystać z komendy [redistribute protokół [ASN] subset metric-type 1] wydanej w trybie konfiguracji protokołu EIGRP.
Wartość metryki dla trasy zewnętrznej E1, składa się z następujących wartości:
Koszt dotarcia do rutera ABR(Wyliczony na podstawie zawartościbazy LSDB).
Koszt dotarcia z rutera ABR do rutera ASBR(Wyliczony na podstawie struktury LSA typu czwartego).
Koszt trasy zewnętrznej rozgłaszanej przez ruter ASBR(Wyliczony na podstawie struktury LSA typu piątego).
Porównanie tras zewnętrznych E1 & E2
Trasy zewnętrzeE2ignorująkoszty połączeń wewnętrznych (Internal OSPF Cost) operując jedynie na rozgłaszanym przez rutery ASBR koszcie zewnętrznym (External OSPF Cost) mającym domyślną wartość 20.
Trasy zewnętrzeE1przy kalkulacji wartości metryki, korzystają zarówno z kosztu rozgłaszanego przez ruter ASBR(External OSPF Cost) jak i metryki dotarcia do ruteraABR(Internal OSPF Cost).
Protokół OSPF zawsze preferuje trasę zewnętrzną E1 nad trasę zewnętrzną E2.
Redystrybucja tras zewnętrznych w strefie NSSA
Strefa NSSAoraz Totally NSSAblokujestruktury LSA typupiątego, uniemożliwiając rozgłaszanie tras zewnętrznych, a tym samym wykluczając sens stosowania ruterów ASBR w ich obszarze.
Tym co odróżnia strefy NSSA od stref Stuby jest zastosowanie struktur LSA typu siódmego. Mogą one rozgłaszać trasy zewnętrzneE1orazE2(Zwane w tym przypadku N1 oraz N2) wewnątrz strefy NSSA, aby następnie na ruterzeABR przekształcićje w strukturyLSA typu piątego w celu dalszej propagacji do innych stref (Area). Proces propagacji tras zewnętrznych w strefie NSSA wygląda następująco:
Ruter ASBRznajdujący się w trefie NSSA propaguje trasy zewnętrzne za pomocą struktur LSA typusiódmego.
Ruter ABRstojący na granicy strefy NSSA ze strefą Backbone, przekształca struktury LSA typusiódmego na struktury LSA typu piątego.
Tak samo jak struktury LSA typu piątego, struktury LSA typu siódmego dzielą się na trasy zewnętrzne E1 oraz E2, zwane w przypadku strukturtypu siódmegoN1oraz N2(Zasada działania jest zbliżona do trasy E1 oraz E2).
Trasy zewnętrzne propagowane wewnątrz strefy NSSA można wyświetlić za pomocą komendy [show ip ospf database nssa-external].
* Protokół – Definiuje protokół routingu, stanowiący źródło informacji o rozgłaszanych trasach. * ASN– Określa wartość ASN, protokołu routingu stanowiącego źródło informacji o rozgłaszanych trasach. * Metric– Określa wartość metryki, jaką będą posiadały rozgłaszane trasy routingu. *Metric-type– Określa rozdaj rozgłaszanej metryki (E1 bądź E2). * Match – Określa rodzaj rozgłaszanej trasy routingu (Wykorzystywany w przypadku redystrybucji innej instancji protokołu OSPF). * Tag– Określa wartość Integer przypisaną do rozgłaszanych tras routingu. Funkcja ta umożliwia znakowanie tras do późniejszej np. filtracji za pomocą router mapy. * Route-map – Przypisuje router mapę, umożliwiająca filtrację rozgłaszanych tras routingu dynamicznego bądź określającą inne wartość dotyczące rozgłaszanych tras. Takie jak np. metrykę, tagowanie czy rodzaj rozgłaszanej trasy (Wykorzystywany w przypadku redystrybucji innej instancji protokołu OSPF). * Subnets – Zezwala na rozgłaszanie zarówno sieci klasowych jak i bezklasowych (IPv4) (Domyślnie rozgłaszane będą jedynie sieci klasowe).
(config)# redistribute connected subnets
???
# show ip protocols{| include Redistributing/ | section eigrp ASN}
Wyświetla wszystkie skonfigurowane protokoły routingu. W tym informacje o aktywnych redystrybucjach protokołu EIGRP.
# show ip route eigrp |includeEX
Wyświetla wszystkie trasy zewnętrzne, rozgłaszane przez protokół EIGRP.
Konfiguracja rozgłaszanej metryki
# Konfiguracja Router mapy została opisana w artykule: Router mapa.
Rozpoczyna redystrybucje trasy domyślnej za pomocą protokółu OSPF. * Trasa domyślna jest propagowana jako trasa zewnętrzna typu drugiego (E2) za pomocą struktur LSAtypu piątego z metryką równą 1. Jedynie w sytuacji, gdy jest dostępna w tablicy routingu. * always– Umożliwia propagację trasy domyślnej, nawet gdy trasa ta nie znajduje się w tablicy routingu. * metric – Określa wartość metryki, jaką będzie posiadała trasa domyślna. * metric-type – Definiuje rozdaj rozgłaszanej metryki (E1 bądź E2).
Domyślnie trasa domyślna jest propagowana jako trasa zewnętrzna typu drugiego (E2) za pomocą struktur LSA typu piątego z metryką równą 1. Jedynie w sytuacji, gdy dana trasa domyślna istnieje w tablicy routingu.
Komendy SHOW
#show ip ospf database
Wyświetla zawartość bazy LSDB.
#show ip ospf database external
Wyświetla zawartość bazy LSDB, pod kontem tras zewnętrznych.
#show ip routeospf
Wyświetla re-dystrybuowane trasy protokołu OSPF, posiadające kod N1, N2, E1 bądź E2.
Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu OSPF
W celu zmniejszenia zużycia procesora CPU, oraz wykorzystania pamięci RAM. Protokół OSPF wprowadził funkcjonalność specjalnych stref (Stub Area), w których propagacja strukturLSAtypuPiątegooraz w niektórych przypadkach strukturLSAtyputrzeciego, została zablokowanana rzecz rozgłaszaniatrasy domyślnej. Propagowanej za pomocą strukturyLSA typu trzeciego. Podsumowując w strefie Stub Area rutery ABR:
Rozgłaszają trasę domyślną (0.0.0.0/0) za pomocą struktur LSA typu trzeciego (Trasa domyślna posiada metrykę równą 1, chyba że inna wartość zostanie skonfigurowana za pomocą komendy [area ID-strefy range 0.0.0.0 0.0.0.0]).
Nie rozgłaszają struktur LSA typu trzeciego (W przypadku strefy Totally Stuby Area).
Nie rozgłaszają struktur LSA typu piątego.
Wszystkie rutery należące do jednej strefy (Area) muszą być skonfigurowane jako rutery należące do strefy specjalnej (Stub Area), inaczej relacja sąsiedztwa nie zostanie nawiązana z powodu niezgodności parametrów protokołu OSPF.
Area
Restrykcje
(Ograniczenia strefy)
Normal
Brak ograniczeń
Stubby Area
Filtrujestruktury LSA typu piątego (LSA type 5).
TotallyStubby Area
Filtrujestruktury LSA typu trzeciego, czwartego oraz piątego (LSA type 3, 4, 5). Dopuszczając jednak domyślne trasy zsumaryzowane.
NSSA Area
Filtrujezewnętrzne struktury LSA typu piątego (LSA type 5), dopuszczającstruktury LSA typu siódmego (LSA type 7). Przetwarzane na ruterach granicznych strefy NSSA (ABR) w struktury typu piątego (LSA type 5).
TotallyNSSA Area
Filtrujezewnętrzne struktury LSA typu trzeciego, czwartego oraz piątego (LSA type 3, 4, 5), dopuszczając struktury LSA typu siódmego (LSA type 7). Przetwarzane na ruterach granicznych strefy NSSA (ABR) w struktury typu piątego (LSA type 5). Ponadtodopuszczadomyślne trasy zsumaryzowane.
Porównanie stref Stubby Areas
NSSA – Not-So-Stubby Area
Strefy Stubby oraz Totally Stubby zgodnie z definicją protokołu OSPF, nie mogą rozgłaszać sieci zewnętrznych (LSA typu 5). Związku z tym nie mogą posiadać w swoim zasięgu rutera pełniącego rolę ASBR. Aby umożliwić siecią Stubby Area rozgłaszanie sieci zewnętrznych, protokół OSPF wprowadził nowe strefy NSSA wykorzystujące struktury LSA typu 7,w celu rozgłaszania tras zewnętrznych w obrębie jednej strefy NSSA. Trasy te są następnie przetwarzane na struktury LSA typu piątego (Na ruterach ABR).
Struktury LSA typu siódmego spełniają tę samą funkcję w odniesieniu do stref NSSA co struktury LSA typu piątego dla innych stref (Area) protokołu OSPF.
Zasada działania struktur LSA typu siódmego wygląda następująco:
ASBR(Wewnątrz strefy NSSA) —> LSA(Typu 7) —> ABR—> LSA(Typu 5).
Ruter ASBR uczy się o sieci zewnętrznej od np. protokołu EIGRP.
Ruter ASBR rozgłasza pozyskane sieci za pomocą struktur LSA typu siódmego.
Ruter ABR odbiera struktury typu siódmego ze strefy NSSA, a następne rozgłasza je w innych strefach (Area), w postaci struktur LSA typu piątego.
Podsumowanie stref Stubby Areas
Area Type
ABRs Flood Type 5 External LSAs into the Area?
ABRs Flood Type 3 Summary LSAs into the Area?
Allow Redistribution of External LSAs into the Stubby Area?
Stub
No
Yes
No
Totally Stubby
No
No
No
NSSA
No
Yes
Yes
Totally NSSA
No
No
Yes
Podsumowanie stref Stubby Areas
Konfiguracja Stref Stubby Areas
Konfiguracja strefy Stubby
(config-if)# router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy stub
Aktywuje funkcję strefy specjalnej Stubby Area (Komenda musi być wykonana na wszystkich ruterach danej strefy (Area) protokołu OSPF).
Konfiguracja strefy Totally Stubby
(config-if)# router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy stub
Aktywuje funkcję strefy specjalnej Totally Stubby Area (Komenda musi być wykonana na wszystkich ruterach danej strefy (Area) protokołu OSPF).
(config-router)# area ID-strefy stub no-summary
Aktywuje funkcję stref specjalnej Totally Stubby na ruterzepełniącym rolęABR.
Konfiguracja strefy NSSA
(config-if)# router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy nssa
Aktywuje funkcję strefy specjalnej NSSA (Komenda musi być wykonana na wszystkich ruterach danej strefy (Area) protokołu OSPF).
(config-router)# area ID-strefy nssa default-information-originate*
Opcjonalnie umożliwia rozgłaszania trasy domyślnej za pomocą struktur LSA typu 7 (LSA Type 7) (Komenda jest wykonywana na ruterze pełniącym rolę ABR).
Konfiguracja strefy Totally NSSA
(config-if)# router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy nssa no-summary
Aktywuje funkcję stref specjalnej Totally NSSA na ruterze ABR.
(config-router)# area ID-strefy nssa default-information-originate*
Opcjonalnie umożliwia rozgłaszania trasy domyślnej za pomocą struktur LSA typu 7 (LSA Type 7) (Komenda jest wykonywana na ruterze pełniącym rolę ABR).
(config-router)# area ID-strefy nssa
Aktywuje funkcję strefy specjalnej Totally NSSA (Komenda musi być wykonana na wszystkich ruterach danej strefy (Area) protokołu OSPF).
Konfiguracja metryki trasy domyślnej
(config-if)# router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy default-cost 0-16777214
Komenda musi być skonfigurowana na ruterze ABR.
Komendy SHOW
#show ip ospf
Wyświetla informacje skonfigurowanym o rodzaju strefy (Area).
#show ip ospf database summary 0.0.0.0
Wyświetla trasy domyślne rozgłaszane w danej strefie.
#show ip ospf database database-summary
Wyświetla statystyki na temat struktur LSA przetrzymywanych w LSDB.
Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu OSPF
Protokół OSPF w implementacji systemu Cisco IOS nie umożliwia redystrybucji statycznej strasy domyślnej do innych instancji protokołu OSPF (Redystrybucja na inne protokoły routingu jest możliwa).
I opcja rozgłaszania trasy domyślnej (Default-Information Orginate)
# Konfiguracja Router mapy została opisana w artykule: Router mapa.
Rozpoczyna redystrybucje trasy domyślnej za pomocą protokółu OSPF. * Trasa domyślna jest propagowana jako trasa zewnętrzna typu drugiego (E2) za pomocą struktur LSAtypu piątego z metryką równą 1. Jedynie w sytuacji, gdy jest dostępna w tablicy routingu. * always– Umożliwia propagację trasy domyślnej, nawet gdy trasa ta nie znajduje się w tablicy routingu. * metric – Umożliwia statyczną konfigurację metryki. * metric-type – Umożliwia statyczną konfigurację rodzaju trasy zewnętrznej (E1 ,E2).
Trasy domyślne są rozgłaszane za pomocą tras LSA typu piątego przez rutery ASBR.
II opcja rozgłaszania trasy domyślnej (Rout Summarization)
(config)#router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.
(config-router)# area ID-strefy range 0.0.0.0 0.0.0.0
Sumaryzacja trasy domyślnej za pomocą struktur LSA typu 3.
(config-router)#summary-address 0.0.0.0
Sumaryzacja trasy domyślnej za pomocą struktur LSA typu 5.
III opcja rozgłaszania trasy domyślnej (Stubbys Area)
Domyślnie konfiguracja stref Stubbys Area wymusza rozgłaszanie jednej bądź wielu tras domyślnych.
Komendy SHOW
# show ip route ospf
Wyświetla tablicę routingu pod kontem protokołu OSPF.
# show ip route sieć maska
Wyświetla szczegółowe informacje na temat trasy, prowadzącej do wskazanej w komendzie sieci.
# show ip ospf database{network [LSID]/ router[LSID]/ summary[LSID]/ asbr-summary[LSID]/ external[LSID]/ nssa-external[LSID]}
Wyświetla struktury LSA przetrzymywane w lokalnej bazie LSDB. * network– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu pierwszego. * router– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu drugiego. * summary– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu trzeciego. * asbr-summary– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu czwartego. * external– Wyświetla wszystkie struktury LSA typu piątego. * nssa-external– Wyświetla wszystkie struktury LSA typusiódmego.
Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu OSPF
