Protokół OSPF wymaga aby poszczególne strefy (Area), były łączone pomiędzy sobą za pośrednictwem strefy głównej (Backbone Area 0). Konfiguracja pojedynczej strefy (Area) nie wymaga aby była to strefa Backbone.
Wymiana tras routingu może zachodzić jedynie pomiędzy strefą tranzytową (Area 0) a inną strefą protokołu OSPF.
Przyczyny podziału na strefy Area
Large link-state database– Im większa topologia sieciowa, tym więcej pamięci (RAM-u) zajmuje baza LSDB a tym samym więcej informacji jest wymienianych pomiędzy ruterami. Ponadto większa baza wymaga większego nakładu pracy procesora CPU przy obliczaniu ścieżki wolnej od pętli.
Large routing table – Sieci wewnątrz jednej strefy (Area) nie mogą być zsumaryzowane ani filtrowane.
Frequent SPF algorithm calculations – Każda zmiana statusu interfejsu może doprowadzić do wystąpienia ponownego procesu przeliczania ścieżki dotarcia do sieci docelowej, a tym samym znacząco zwiększyć utylizację procesora CPU.
Według niektórych źródeł liczba 50 ruterów stanowi punkt, w którym stosowanie podziału na strefy jest wskazane.
Skutki zastosowania podziału na strefy Area
Smaller routing tables – Sieci mogą zostać zsumaryzowane pomiędzy poszczególnymi strefami (Area).
Reduced link-state update overhead– Zmniejszenie pojedynczej strefy (Area), ogranicza ilość rozgłaszanych struktur LSA, tym samym zmniejszając ilość wykorzystywanej pomięci RAM oraz zmniejszając poziom utylizacji procesora CPU.
Reduced frequency of SPF calculations– Minimalizuje zasięg zmian wymagających ponownej re-kalkulacji algorytmu SPF.
Nazewnictwo związane z podziałem na strefy Area
Area – Grupa ruterów współdzielących tę samą zawartość bazy LSDB.
Backbone Area – Główna strefa, do której muszą być podłączone inne strefy (Area).
Intra-area route– Trasa do sieci znajdującej się w tej samej strefie (Area).
Interarea route– Trasa do sieci znajdującej się w innej strefie (Area).
Internal Router – Ruter, którego wszystkie interfejsy należą do tej samej strefy (Area).
Area Border Router(ABR) – Ruter łączący strefę Backbone Area z innymi strefami protokołu OSPF.
Backbone Router– Ruter, którego przynajmniej jeden z interfejsów należy to strefy Backbone.
Autonomous System Boundary Router (ASBR) – Ruter, którego przynajmniej jeden z interfejsów należy do innego systemu autonomicznego (Wspiera inny protokół routingu bądź inną instancje protokołu OSPF).
Nazewnictwo związane z podziałem na strefy
Virtual links
Połączenie wirtualne stosowane w protokole OSPF, ma na celu zapewnienie bezpośredniej łączności pomiędzy strefą główną (Backbone Area 0) a inną strefą (Area). W sytuacji, w której obydwie strefy nie są ze sobą bezpośrednio połączone, ponieważ rozdziela je inna strefa. W takim przypadku zastosowanie połączenia wirtualnego (Virtual link) stanowi tymczasowe rozwiązanie umożliwiające bezpośrednią komunikację ze strefą (Backbone).
Połączenie wirtualne może być przydatne w sytuacji:
Gdy połączenie strefy (Nonbackbone Area) za pomocą sieci WAN, poprzez inną strefę (Nonbackbone Area) jest tańsze niż bezpośrednie połączenie ze strefą (Backbone Area 0).
Utraty połączenia pomiędzy dwoma częściami strefy (Backbone Area 0), co może doprowadzić do powstania dwóch niezależnych stref (Area 0).
Łączenia ze sobą dwóch niezależnych topologii sieciowych, z których każda posiada własną strefą Area 0.
