Blog
-
(T) Proces konwergencji EIGRP”
Wstęp do procesu konwergencji protokołu EIGRP
- Proces konwergencji protokołu EIGRP, jest w większości przypadków bardzo wydajny, istnieją jednak sytuację w których reagowanie na zachodzące w sieci zmiany trwa dłużej, zwiększając czas oczekiwania z dziesiętnych sekund do okresu paru sekund. Aby zniwelować możliwość wystąpienia takiej sytuacji, administrator sieci musi odpowiednio skonfigurować ustawienia protokołu EIGRP, względem procesu wybierania trasy zapasowej Feasible Successor.
- Proces szybkiej konwergencji protokołu EIGRP, opiera swoje działanie o trasę następnego przeskoku Successor, a w szczególności na terasie zapasowej Feasible Successor. Dzięki wykorzystaniu powyższych ról, protokół EIGRP jest w stanie szybko przełączyć się na połączenie zapasowe, po stracie łączności z ruterem pełniącym rolę Successor-a.
- Poniższe komendy umożliwiają podgląd tras routingu zapisanych w tablicy topologii protokołu EIGRP:
- Komenda [show ip eigrp topology] wyświetla trasy Successor oraz Feasible Successor.
- Komenda [show ip eigrp topology all-links] wyświetla wszystkie zapisane w bazie topologii trasy protokołu EIGRP: Successor, Nonsuccessor oraz Feasible Successor.
FSM (Finite State Machine)
- W okresie stabilnej pracy protokołu EIGRP, podczas której nie dochodzi do żadnych zmian w topologii sieciowej, trasy routingu zapisane w tablicy topologii znajdują się w trybie pasywnym (Passive). Jest to stan stabilny, w jakim powinna znajdować się każda sieć wykorzystująca protokół EIGRP.
- Input Event – Stan pasywny (Passive), może ulec zmianie w przypadku zajścia zdarzenia (Input Event), prowadzącego do ponownego wyliczenia metryki względem wszystkich tras routingu, zapisanych w tablicy topologii protokołu EIGRP. Takowe zdarzenie wejściowe może być zapoczątkowane poprze:
- Zmianę metryki sieci bezpośrednio przylegającej.
- Zmianę statusu (Up / Down), interfejsu sieciowego.
- Odbiór wiadomości Update, Query bądź Replay.
- Local Computation – Pierwszym krokiem następującym po zajściu zdarzenia wejściowego (Input Event), jest uruchomienie procesu „Local Computation”, wykorzystującego dane zawarte w tablicy topologii, w celu ponownej oceny sytuacji względem lokalnego routera, a tym samym wykrycia zmian dotyczących tras jak i roli jakie pełnią (Successor oraz Feasible Successor). Możliwym rezultatem przeprowadzenia tego procesu jest:
- Zmiana statusu trasy Feasible Successor do roli Successor, w sytuacji w której obecna trasa Successor nie posiada już najniższej metryki.
- Aktualizacja wartości Fasible Distance w przypadku, w którym wartość Computed Distance nowej trasy Successor jest mniejsza od obecnej wartości Fasible Distance.
- Aktualizacja tablicy routingu, wpisem o nowej trasie Successor.
- Wysłanie wiadomości Query do sąsiednich urządzeń w celu poinformowania ich o zmianach zaszłych w sieci.
W czasie trwania procesu „Local Computation”, sieć pozostaje w trybie pasywnym (Passive).- Diffusing Computation – Jeżeli tablica topologii nie posiada trasy Feasible Successor a jedynie trasę Nonsuccessor, jej automatyczne przeniesienie do roli Successor jest niemożliwe, bez wcześniejszego przeprowadzenia procesu „Diffusing Computation”. Proces ten blokuje zmianą obecnej trasy Successor, przenosząc wpis o danej sieci ze stanu pasywnego (Passive) do aktywnego (Active). W czasie trwania procesu, ruter nie może:
- Zmieniać obecnej trasy Successor.
- Zmieniać wartość rozgłaszanej metryki dla danej trasy.
- Zmieniać wartości Feasible Distance dla danej trasy.
- Rozpoczynać procesu „Diffusing Computation” względem innej trasy.
Mechanizm By Going Active
- Domyślnie w przypadku utraty trasy Successor, tablica routingu zostaje przełączona na połączenie zapasowe Feasible Successor. Jednak, jeżeli dany router nie posiada żadnej trasy zapasowej Feasible Successor a jedynie trasę Nonsuccessor, musi przejść przez proces By Going Active (Diffusing Computation).
Działanie mechanizmu By Going Active (Diffusing Computation)
- Po zajściu zdarzenia (Input Event) uruchamiającego proces Local Computation -> Diffusing Computation process, status sieci zostanie zmieniony z pasywnej (Passive) na sieć aktywną (Active).
- Router rozpoczyna proces wysyłania wiadomości Query do każdego ze swoich sąsiadów, poza tym z którym została utracona łączność. W celu znalezienia nowej, wolnej od pętli trasy.
- Sąsiednie urządzenie po odebraniu wiadomości Query, uruchomi własny proces Local Computation.
- Jeżeli sąsiednie urządzenie nigdy nie straciło trasy do szukanej przez wiadomość Query sieci, z tablicy routingu bądź też posiada wolną od pętli trasę Successor / Feasible Successor w swojej tablicy topologii, odpowie na otrzymane zapytanie Query wiadomością Replay, zawierającą informacje na temat danej trasy.
- Jeżeli sąsiednie urządzenie nie posiada trasy Feasible Successor a jedynie trasę Nonsuccessor, rozpocznie własny proces Diffusing Computation, wstrzymując tym samym odpowiedź na zapytanie Query otrzymane od swojego sąsiada. A co za tym idzie odraczając w czasie zakończenie jego procesu Diffusing Computation.
- Proces Diffusing Computation zostaje zakończony, kiedy wszystkie rutery otrzymają odpowiedzi Replay od swoich sąsiadów.
- Jeżeli żaden z ruterów nie posiada trasy Successor / Feasible Successor do szukanej sieci, wyśle odpowiednią odpowiedź zawartą w wiadomości Replay. W następstwie czego sieć ta zostanie usunięta z tablicy topologii protokołu EIGRP.
Każda wiadomość Query jak i Replay jest wysyłana za pomocą protokołu RTP i wymaga potwierdzenia wiadomością ACK.Proces wymiany wiadomości Query oraz Replay można zaobserwować po aktywowaniu opcji Debug [debug eigrp fsm / debug eigrppackets query].
Proces By Going Active (Propagacja wiadomości Query & Replay) Proces konwergencji „By Going Active” przeważnie trwa mniej niż 10 sekund, istnieją jednak sytuacje w których duży poziom skomplikowania topologii sieciowej czy problemy występujące z łącznością, mogą doprowadzić do znacznego wydłużenia czasu tej operacji.Mechanizm Stuck in Active
- W czasie trwania procesu „By Going Active”, może dojść do zakłóceń w komunikacji pomiędzy sąsiadami. Czego efektem może być przedłużający się czas oczekiwania na odpowiedź Replay. Aby ograniczyć czas działania tego procesu, system Cisco IOS posiada czas zwany „Active Timer”, domyślnie wynoszący 3 minuty.
- W pierwotnej formie procesu Stuck in Active ruter, który nie otrzymał odpowiedzi Replay na wysłane zapytanie Query, przez domyślną wartość czasu (Active Timer), zrywał relację sąsiedztwa z danym urządzeniem, ty samym usuwając go (Chwilowo) z tablicy sąsiedztwa (Neighbor Table). Co wymuszało ponowne, czasochłonne przywracanie relacji sąsiedztwa.
- Nowsza wersja systemu Cisco IOS (12.2->), w celu uniknięcia niepotrzebnego zerwania relacji sąsiedztwa z innymi urządzeniami sieciowymi (Które przeważnie i tak nie były odpowiedzialne za problemy związane z procesem „By Going Active”). Wyśle specjalne zapytania SIA-Query (Stuck in Active Query) po upływie połowy czasu Active Timers (90 sekund). Spodziewając się przy tym odpowiedzi za pomocą wiadomości SIA-Replay (Stuck in Active Replay).
- Jeżeli urządzenie otrzyma odpowiedź SIA-Replay, zresetuje wartość czasu Active Timers.
- Jeżeli urządzenie nie otrzyma odpowiedzi SIA-Replay, zerwie relację sąsiedztwa po upływie reszty czasu Active Timer.
Sąsiednie urządzenie po otrzymaniu zapytania SIA-Query, natychmiast odeśle odpowiedź SIA-Replay, aby potwierdzić swoją dostępność. Pomimo braku gotowej odpowiedzi na pierwotne zapytanie Query.Podgląd wiadomości Query
- Wymieniane pomiędzy ruterami wiadomości Query / Replay, można zaobserwować w czasie rzeczywistym, po wydaniu komendy [debug eigrp packet query reply].
- W przypadku rozpoczęcia procesu Stuck in Active ruter wyświetli następujące komunikaty:
- [*Mar 1 03:41:35.887: EIGRP: Enqueueing QUERY on FastEthernet0/0 iidbQ un/rely 0/1 serno 38-38].
- [*Mar 1 03:41:35.887: EIGRP: Enqueueing QUERY on FastEthernet0/1 iidbQ un/rely 0/1 serno 38-38].
- Po zakończeniu procesu Stuck in Active ruter wyświetli:
- [*Mar 1 03:44:36.495: %DUAL-3-SIA: Route 111.111.111.8/29 stuck-in-active state in IP-EIGRP(0) 100. Cleaning up].
- [*Mar 1 03:44:36.495: %DUAL-5-NBRCHANGE: IP-EIGRP(0) 100: Neighbor 2.4.2.4 (FastEthernet0/1) is down: stuck in active]. Oczywiście powyższe wydruki komendy Debug zależą od konfiguracji urządzenia.
Ograniczanie rozprzestrzeniania się wiadomości Query ( Za pomocą sieci Stub)
- W przypadku niektórych topologii sieciowych, część z routerów nie powinna rozgłaszać wszystkich otrzymanych tras routingu, do innych urządzeń. Sytuacja taka może mieć miejsce w przypadku biura zdalnego, połączonego do dwóch niezależnych oddziałów głównych HQ. W takiej sytuacji trasy otrzymywane z jednego o biura głównego nie powinny być kierowane do drugiego, aby nie doszło do sytuacji w której ruch pomiędzy oddziałami głównymi (HQ), w przypadku utraty pomiędzy nimi połączenia, będzie przechodzi przez mały odział zdalny.
- Aby ograniczyć powyżej zaprezentowane zjawisko, protokół EIGRP umożliwia zastosowanie funkcji Stub Router. Blokuje ona możliwość rozgłaszania tras sieciowych otrzymanych od innych urządzeń z topologii EIGRP (Domyślnie rutery Stub rozgłaszają jedynie trasy bezpośrednio przylegające do urządzenia oraz trasy zsumaryzowane).
- Konfiguracja funkcji Stub, jest możliwa za pomocą komendy [eigrp stub] wydanej w trybie konfiguracji protokołu EIGRP.
Ograniczanie rozprzestrzeniania się wiadomości Query (Za pomocą sumaryzacji)
- W przypadku otrzymania przez router zapytania Query, o trasę do sieci docelowej, która w tablicy routingu przynależy do trasy zsumaryzowanej. Router automatycznie odpowie wiadomością Replay, unikając tym samym procesu „Diffusing Computation”.
Unequal Metric Route Load Sharing (Load Balance)
- Równomierne obciążenie (Lad Sharing / Load Balance) dla tras z nierówną metryką, oprócz podstawowej funkcjonalności umożliwiającej rozdysponowanie nadchodzącego ruchu sieciowego na większą liczbę połączeń, tras następnego przeskoku. Umożliwia uzyskanie szybszej konwergencji (Convergence), ponieważ w sytuacji utraty trasy głównej Successor, trasa zapasowa Feasible Successor jest już w użyciu.
- Komenda [maximum-paths 1-32] zwiększa domyślną, maksymalną ilość tras równomiernego obciążenia.
- Komenda [variance 1-128] zwielokrotnia maksymalną wartość nierówności metryki, względem tras współdzielonych.
Funkcja Load Balance dla tras z nierówną metryką jest dostępna jedynie dla protokołu EIGRP (Chwała Cisco).Podgląd ustawień funkcji [maximum-path] oraz [variance] jet dostępny za pośrednictwem komendy [show ip protocols].Funkcja Variance nie umożliwia prowadzenia równomiernego obciążenia dla tras „Nonsuccessor”.Pozostałe tematy związane z protokołem EIGRP
- Wstęp do protokołu EIGRP
- Wiadomości protokołu EIGRP
- Nawiązywanie relacji sąsiedztwa EIGRP
- Wyliczanie metryki EIGRP
- Algorytm DUAL EIGRP
- Proces konwergencji EIGRP
- Weryfikacja konfiguracji EIGRP
- Troubleshooting relacji sąsiedztwa EIGRP
- Troubleshooting brakujących tras routingu EIGRP
- Komendy Show, Debug oraz Clear EIGRP
- Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
- Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP
- Filtrowanie protokołu EIGRP
- Sumaryzacja protokołu EIGRP
- Redystrybucja protokołu EIGRP
- Sieci stub EIGRP
- Uwierzytelnianie protokołu EIGRP
- BFD dla protokołu EIGRP
- Named EIGRP
EIGRPv6
-
(T) Algorytm DUAL EIGRP”
Algorytm DUAL
- Algorytm DUAL ma na celu:
- Określenie najlepszej, wolnej od pętli trasy, względem każdej z rozgłaszanych sieci.
- Określenia zapasowych wolnych od pętli tras, względem każdej z rozgłaszanych sieci.
- Zapewnienie szybkiej konwergencji (Network Convergence).
Pojęcia dotyczące algorytmu DUAL
- Protokół EIGRP wykorzystuje algorytm DUAL (Diffusing Update Algorithm), w celu poszukiwania najlepszej trasy wolnej od pętli sieciowych jak i do wykrywania tras zapasowych. Algorytm DUAL wykorzystuje następujące pojęcia:
- Successor – Trasa z najmniejszą wartością metryki, stanowiąca następny przeskok (Next-hop) w drodze do sieci docelowej. Trasa ta znajduje się w zarówno tablicy topologii jak i tablicy routingu.
- FS (Feasible Successor) – Trasa zapasowa prowadząca do sieci docelowej, spełniającej warunek FC (Feasibility Condition). Widoczna w wydruku komendy [show ip eigrp topology].
- Nonsuccessor – Trasa zapasowa prowadzącą do sieci docelowej, nie spełniającą warunków FC (Feasibility Condition). Nie jest widoczna w wydruku komendy [show ip eigrp topology] a za pomocą komendy [show ip eigrp topology all-links].
- FD (Feasible Distance) – Najniższa wartość metryki, dotarcia do sieci docelowej.
- RD (Reaported Distance) lub AD (Advertised Distance) – Wartość metryki FD, względem sąsiedniego urządzenia.
- CD (Computed Distance) – Wartość metryki FD, względem lokalnego urządzenia (Computed Distance = Reaported Distance + koszt połączenia pomiędzy ruterem a sąsiadem).
- FC (Feasibility Condition) – Warunek dotyczący wyboru trasy zapasowej, prowadzącej do sieci docelowej (Feasible Successor). Wartość Reported Distance rozpatrywanego połączenia zapasowego Feasible Successor, musi być mniejsza niż obecna wartość Feasible Distance trasy głównej Successor.
Tablica topologii a algorytm DUAL
# show ip eigrp topology all-links
.–
EIGRP-IPv4 Topology Table for AS(1)/ID(3.3.3.3)
Codes: P – Passive, A – Active, U – Update, Q – Query, R – Reply, r – reply Status, s – sia Status
P 192.168.100.0/24, 1 successors, FD is 130816, serno 272
via 10.0.0.1 (130816/128256), GigabitEthernet0/4
via 172.16.33.2 (27008000/128256), Tunnel1
via 10.0.0.13 (131072/130816), GigabitEthernet0/1
P 10.0.0.8/30, 2 successors, FD is 3072, serno 91
via 10.0.0.1 (3072/2816), GigabitEthernet0/4
via 10.0.0.13 (3072/2816), GigabitEthernet0/1
via 172.16.33.2 (26880256/2816), Tunnel1
P 192.168.0.0/16, 1 successors, FD is 131072, serno 241
via 10.0.0.22 (131072/130816), GigabitEthernet0/3
via 172.16.33.2 (27008768/131328), Tunnel1
via 10.0.0.18 (133120/128256), GigabitEthernet0/2
P 5.5.5.5/32, 1 successors, FD is 130816, serno 89
via 10.0.0.22 (130816/128256), GigabitEthernet0/3
via 172.16.33.2 (27008512/131072), Tunnel1
P 10.0.0.24/30, 1 successors, FD is 3072, serno 88
via 10.0.0.22 (3072/2816), GigabitEthernet0/3
via 172.16.33.2 (26880768/3328), Tunnel1
*Successor *Feasible Successor *Nonsuccessor *Feasible Distance *Reaported *Distance *Computed DistanceWartość Fasible Distance
- Wartość FD (Fasible Distance) określa „historyczną” kopię najniższej wartości Computed Distance względem danej sieci, która jest odnawiana zaraz po zajściu procesu „Active-to-Passive transition”. Tym samym wartość Feasible Distance nie musi być równa obecnie najniższej wartości Computed Distance.
- Zgodnie z definicją, podczas stanu pasywnego (Passive), wartość Feasible Distance może ulec jedynie zmniejszeniu. Oznacza to że zwiększenie obecnie najniższej wartości Computed Distance (Successor) nie wpłynie na wartość Feasible Distance (Oczywiście zmiana wartości nie może doprowadzić do zamiany roli Successor-a, w takim przypadku wartość Feasible Distance ulegnie zmianie). Przykładową sytuacją takiego zajścia jest lista Offset zwiększającą metrykę o np. 10.
Protokół EIGRP nie rozgłasza wartości FD (Feasible Successor), a jedynie komponenty służące do wyliczania metryki, takie jak Bandwidth oraz Cumulative Delay.
Obliczanie metryki trasy dla protokołu EIGRP Successor & Feasible Successor
- Algorytm DUAL przechowuje w tablicy topologii informację o trasach głównych Successor jak i zapasowych Feasible Successor, tym samym może szybko reagować na zmiany zachodzące w topologii sieciowej.
- Każda sieć zapisana w tablicy topologii znajduje się w określonym stanie (Aktywnym Active bądź pasywnym Passive). Z czego stan pasywny (Passive) oznacza stabilną topologię sieciową, natomiast stan aktywny (Active) zachodzi podczas zmian zachodzących w topologii sieciowej, które związane są z wysyłaniem wiadomości Query oraz wiadomości Replay.
- Proces przywracania połączenia w przypadku awarii trasy, wygląda następująco:
Proces postępowania w przypadku utraty trasy głównej “Successor” Tablica Topologii (Topology Table)
Zawartość Tablicy topologii
- Tablica topologii protokołu EIGRP, zawiera następujące informacje na temat tras routingu:
- Adres oraz maskę sieci docelowej.
- Wartość Fasible Distance.
- Wartość Reaported Distance
- Adres sąsiada rozgłaszającego informacje o danej trasie, wraz z interfejsem do niego prowadzącym.
- Dodatkowe informacje dotyczące trasy (Flagi, rodzaje sieci i inne).
- Tablica topologii zawiera sieci lokalne (Bezpośrednio przylegające do rutera) jak i sieci pozyskane za pomocą wiadomości protokołu EIGRP (Takich jak: Update, Query, Replay, SIA-Query oraz SIA-Replay).
- Sieci zdalne (Remote Networks) pozyskane za pomocą protokołu EIGRP, najpierw wpisywane są do tablicy topologii EIGRP a następnie do lokalnej tablicy routingu.
Proces wymiany informacji zawartych w tablicy topologii
Aby router mógł rozpocząć proces wymiany informacji na temat dostępnych tras routingu, pomiędzy sąsiednimi urządzeniami. Najpierw musi wypełnić zawartość lokalnej tablicy topologii, protokołu EIGRP. W tym celu pobiera informację o sieciach bezpośrednio przyległych do urządzenia, za pomocą komendy [network sieć maska].- Trasy z najniższą metryką FD (Fasible Distance) zawarte w tablicy topologii są przenoszone do lokalnej tablicy routingu, jak i propagowane do sąsiednich urządzeń (sąsiadów protokołu EIGRP), za pomocą wiadomości aktualizacyjnych (Update). Wiadomości te zawierają następujące informacje:
- Prefix – Adres IP sieci docelowej.
- Prefix length – Maskę sieci docelowej.
- Metric components (Bandwidth (Kbps), Delay (Dziesiątki milisekund), Reliability (Domyślnie 1), Load (Domyślnie 255)) – Domyślnie wartości Reliability oraz Load są przesyłane pomiędzy sąsiadami, lecz nie są brane pod uwagę przy wliczaniu metryki protokołu EIGRP.
- NonMetric items ( MTU, Hop count) – Wartości MTU oraz Hop Count są przesyłane pomiędzy sąsiadami, lecz nie są brane pod uwagę przy wyliczaniu metryki protokołu EIGRP.
- W odpowiedzi na otrzymaną wiadomość aktualizacyjną, sąsiednie urządzenie potwierdza otrzymanie wiadomości Update, za pomocą wiadomości potwierdzającej ACK (Acknowledgment). Aby następnie porównać otrzymaną wartość najniższego pasma (Bandwidth), z wartością lokalną, przypisaną do interfejsu sieciowego na którym została ona odebrana. Jeżeli wartość ta jest mniejsza, zastąpi wcześniej propagowaną. W przypadku opóźnienia (Delay), rozgłaszana wartość stanowi sumę wartość wszystkich opóźnień dla danej trasy routingu. Tym samym wartość lokalnego opóźnienia nie jest nadpisywana a jest sumowana z wartością otrzymaną.
- Po dokonaniu powyższych zmian, sąsiedni ruter rozpoczyna propagowanie własnych wiadomości update, na wszystkich interfejsach aktywnych względem danej instancji protokołu EIGRP (Interfejs ten nie może być pasywny [passive interface interfejs]). Ponadto wiadomości aktualizacyjne nie są propagowane na interfejsie, na którym znajduje się ruter, który nadał pierwotną wiadomość Update (Ograniczenie te, wynika z działania domyślnie aktywowanej funkcji Split Horizon).
- Przy określaniu opóźnienia (Delay) należy zwrócić uwagę na różnice dotyczące sposobu przedstawianiu czasu.
- Czas podawany w mikrosekundach – Jest wyświetlany za pomocą komend SHOW np. [show ip eigrp topology].
- Czas podawany w dziesiątkach mikrosekund – Jest wymieniany za pomocą wiadomości aktualizacyjnych (Update) jak i wykorzystywany w przypadku komendy [delay wartość-opóźnienia] względem określonego w komendzie interfejsu sieciowego.
Zawartość wiadomości aktualizacyjnych (Update) Proces aktualizacji protokołu EIGRP
- Protokół EIGRP wykorzystuje wiadomości (Update) w celu przesyłania aktualizacji, zgodnie z następującymi zasadami:
- Podczas pierwszej wymiany danych pomiędzy sąsiadami, następuje pełna wymiana zawartości tablic topologii.
- Po pierwszej wymianie informacji router wstrzymuje się od wysyłania dalszych aktualizacji. Kontakt pomiędzy sąsiadami jest utrzymywany za pomocą wiadomości powitalnych (Hello).
- W przypadku wystąpienia zmiany w topologii sieciowej, router wysyła częściową aktualizację (Partial Update) za pomocą wiadomości aktualizacyjnej (Update), zawierającej informacje o zmianach zaszłych w sieci.
- Po utraceniu łączności z sąsiadem a następnie jej odzyskaniu, następuje pełna wymiana zawartości tablic topologii.
- W przypadku pełnej jak i częściowej wymiany aktualizacji, wiadomości aktualizacyjne są ograniczane przez funkcje „Split Horizon”, wpływającą na ich zawartość.
Pozostałe tematy związane z protokołem EIGRP
- Wstęp do protokołu EIGRP
- Wiadomości protokołu EIGRP
- Nawiązywanie relacji sąsiedztwa EIGRP
- Wyliczanie metryki EIGRP
- Algorytm DUAL EIGRP
- Proces konwergencji EIGRP
- Weryfikacja konfiguracji EIGRP
- Troubleshooting relacji sąsiedztwa EIGRP
- Troubleshooting brakujących tras routingu EIGRP
- Komendy Show, Debug oraz Clear EIGRP
- Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
- Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP
- Filtrowanie protokołu EIGRP
- Sumaryzacja protokołu EIGRP
- Redystrybucja protokołu EIGRP
- Sieci stub EIGRP
- Uwierzytelnianie protokołu EIGRP
- BFD dla protokołu EIGRP
- Named EIGRP
EIGRPv6
- Algorytm DUAL ma na celu:
-
(T) Wyliczanie metryki EIGRP”
Wzór na wyliczenie metryki protokołu EIGRP
- Ostatnim etapem procesu EIGRP, jest faza kalkulacji metryki, względem każdej wykrytej trasy routingu, prowadzącej do sieci docelowej. W przeciwieństwie do protokołu OSPF w którym matematyczny wzór służący do wyliczania metryki jest prosty, EIGRP posiada bardziej złożony a tym samym trudny do przewidzenia mechanizm wyliczania metryki. W wersji uproszczonej (Nie uwzględniającej zmiennych K value) wzór do wyliczania metryki protokołu EIGRP wygląda następująco:
- Kompletna wersja wzoru na obliczenie metryki protokołu EIGRP, zwiera dodatkowe parametry (K Value) które w domyślnej konfiguracji nie są brane pod uwagę. Zatem pełny wzór do wyliczania metryki protokołu EIGRP wygląda następująco:
Wartości brane pod uwagę przy wyliczaniu metryki protokołu EIGRP
- Wartość (K0) ToS (Type of Service) – Odnosi się do ustawień protokołu QoS (Nie ulega zmianie).
- Wartość (K1) Bandwidth – Określa link posiadający najniższą wartości pasma, w drodze do sieci docelowej. Wartość ta jest prezentowana w kilobajtach na sekundę, przykładowo link 10 Mbps będzie określony wartością 10 000 czyli inaczej 104.
- Wartość (K2) Load – Określa statyczną wartość obciążenia określonej trasy.
- Wartość (K3) Delay – Stanowi sumę wszystkich wartości opóźnienia, pobranych z interfejsów znajdujących się na drodze do sieci docelowej (Wartość jest podana w dziesiątkach mikrosekund).
- Wartość (K4) Reliability – Określa statyczną wartość niezawodności określonej trasy.
- Wartość (K5) MTU – Określa najmniejszą wartość MTU na określonej trasie (Nie wpływa na wartość wyliczanej metryki).
Przykładowy proces wyliczania metryki dla parametrów (Bandwidth = 10000, Delay = 10) wygląda następująco: 256 ((1*10000 + (0*10000) / 256 - 0) + (1*10)) * (0 / (0 + 4))) = 256 ((10000 + 0 + 10) * 1) = 256*10010 = 2 562 560Domyślne ustawienia wartości K value prezentują się następująco (K0 = 0, K1 = 1, K2 = 0, K3 = 1, K4 = 0, K5 = 0).Manipulowanie metryką protokołu EIGRP
Manipulowanie metryką za pomocą funkcji Offset
- Funkcja offset umożliwia zwiększenie wartości metryki o wskazaną w komendzie wartość, względem sieci zdefiniowanej za pomocą listy ACL, w kierunku przychodzącym (in) bądź wychodzącym (out), na określonym interfejsie sieciowym.
- Funkcja Offset może być skonfigurowana za pomocą komendy [offset-list ACL {in / out} wartość-zwiększenia-metryki [interfejs]], wydanej w trybie konfiguracji protokołu EIGPR. Przykładowa komenda wygląda następująco [offset-list 11 in 3 serial 0/0/0.1].
Dodanie nowej Offset Listy, zrywa relację sąsiedztwa pomiędzy ruterami połączonymi za pomocą określonego w komendzie [offset-list] interfejsu.Funkcja Offset List zwiększa wartość Computed Distance jak i wpływa na wartość metryki przekazywanej do tablicy routingu (Feasible Distance). Nie zmieniając przy tym wartości (Feasible Distance) wyświetlanej za pomocą komendy [show ip eigrp topology].Funkcja Offset List wpływa na rozgłaszaną przez ruter wartość opóźnienia (Delay), względem określonej w komendzie trasy routingu. Zmianie nie ulega wartość metryki (Ponieważ każdy z ruterów sam ją wylicza), a jedynie wartość opóźnienia (Delay). Protokół EIGRP nie posiada możliwości bezpośredniego wpłynięcia na wartość rozgłaszanej metryki, a jedynie na poszczególne jej komponenty.Pozostałe tematy związane z protokołem EIGRP
- Wstęp do protokołu EIGRP
- Wiadomości protokołu EIGRP
- Nawiązywanie relacji sąsiedztwa EIGRP
- Wyliczanie metryki EIGRP
- Algorytm DUAL EIGRP
- Proces konwergencji EIGRP
- Weryfikacja konfiguracji EIGRP
- Troubleshooting relacji sąsiedztwa EIGRP
- Troubleshooting brakujących tras routingu EIGRP
- Komendy Show, Debug oraz Clear EIGRP
- Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
- Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP
- Filtrowanie protokołu EIGRP
- Sumaryzacja protokołu EIGRP
- Redystrybucja protokołu EIGRP
- Sieci stub EIGRP
- Uwierzytelnianie protokołu EIGRP
- BFD dla protokołu EIGRP
- Named EIGRP
EIGRPv6
-
(K) Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP”
Konfiguracja Interfejsów pasywnych
Aktywacja interfejsów pasywnych
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# passive-interface interfejs
Włącza funkcję pasywną na określonym interfejsie sieciowym.Dezaktywacja interfejsów pasywnych
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# passive-interface default
Włącza funkcję pasywną na wszystkich interfejsach sieciowych, aktywnych względem danej instancji protokołu EIGRP.(config-router)# no passive-interface interfejs
Wyłącza funkcję pasywną na określonym interfejsie sieciowym.Ingerencja w proces wyliczania metryki protokołu EIGRP
Teoria związana z wyliczaniem metryki przez protokołu EIGRP, została opisana w artykule: Wyliczanie metryki.
Ingerencja w proces wyliczania metryki
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# metric weights 0-8(0)(TOS Only 0) 0-255(1)(K1 Bandwidth) 0-255(0)(K2 Load) 0-255(1)(K3 Delay) 0-255(0)(K4 Reliability) 0-255(0)(K5 MTU)
Określa jakie wartości “K Value” będą brane pod uwagę przy wyliczaniu metryki protokołu EIGRP oraz jaką wagę będą posiadały.Domyślnie aktywne wartości "K Value" posiadają wagę równą 1. Zmiana tej wartości wpłynie na wzór wyliczania metryki protokołu EIGRP. Przykładowo podniesienie wartości K3 do liczby 2, dwukrotnie zwiększy wartość branego pod uwagę opóźnienia (Delay).(config-router)# metric maximum-hops 1-255
Określa z jaką wartością TTL (Time to Live), będą rozgłaszane trasy protokołu EIGRP.Ingerowanie w wartości służące do wyliczenia Metryki
W przypadku ingerencji w wartość metryki protokołu EIGRP, wartością preferowaną do zmiany jest wartość opóźnienia (Delay). Ponieważ ingerencja w wartość pasma (bandwidth) może wpłynąć na inne funkcje systemu ISO, takie jak protokół QoS czy SNMP.(config)# interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.(config-if)# bandwidth 1-10000000(Kbps)
Zmienia domyślną wartość pasma, konfigurowanego interfejsu sieciowego.(config-if)# delay 1-16777215(mikrosekundy)
Zmienia domyślną wartość opóźnienia, konfigurowanego interfejsu sieciowego.Komenda [show interfaces interfejs] wyświetla wartość obecnego opóźnienia w milisekundach.# show interface interfejs
Wyświetla informacje dotyczące określonego interfejsu sieciowego.Konfiguracja listy Offset
Funkcja offset umożliwia zwiększenie wartości metryki o wskazaną w komendzie wartość, względem sieci zdefiniowanej za pomocą listy ACL, w kierunku przychodzącym (in) bądź wychodzącym (out), na określonym interfejsie sieciowym.(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# offset-list ACL-ID {in / out} 0-2147483647 [interfejs]
Zwiększa wartość metryki wszystkich tras, których dotyczy określona w komendzie lista ACL (Standard ACL), np. [access-list 99 permit 10.1.3.0 0.0.0.255].Dodanie nowej Offset Listy, zrywa relację sąsiedztwa pomiędzy ruterami połączonymi za pomocą określonego w komendzie [offset-list] interfejsu.Funkcja Offset List zwiększa wartość Computed Distance jak i wpływa na wartość metryki przekazywanej do tablicy routingu (Feasible Distance). Nie zmieniając przy tym wartości (Feasible Distance) wyświetlanej za pomocą komendy [show ip eigrp topology].Funkcja Offset List wpływa na rozgłaszaną przez ruter wartość opóźnienia (Delay), względem określonej w komendzie trasy routingu. Zmianie nie ulega wartość metryki (Ponieważ każdy z ruterów sam ją wylicza), a jedynie wartość opóźnienia (Delay). Protokół EIGRP nie posiada możliwości bezpośredniego wpłynięcia na wartość rozgłaszanej metryki, a jedynie na poszczególne jej komponenty.Rodzaj Interfejsu Bandwidth (Kbps) Delay (Microseconds) Serial 1544 20 000 GigabitEthernet 1 000 000 10 FastEthernet 100 000 100 Ethernet 10 000 1 000 Domyślne koszty interfejsów protokołu EIGRP
Konfiguracja maksymalnego obciążenia
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-if)# ip bandwidth-precent eigrp ASN 1-999999(%)(50)
Ogranicza wykorzystanie pasma sieciowego przez protokół EIGRP. Zdefiniowana w komendzie wartość określa jaki procent pasma może być wykorzystywany na potrzeby protokołu EIGRP (Wiadomości aktualizacyjne, powitalne jak i wszelkie inne wiadomości protokołu EIGRP).Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu EIGRP
- Wstęp do protokołu EIGRP
- Wiadomości protokołu EIGRP
- Nawiązywanie relacji sąsiedztwa EIGRP
- Wyliczanie metryki EIGRP
- Algorytm DUAL EIGRP
- Proces konwergencji EIGRP
- Weryfikacja konfiguracji EIGRP
- Troubleshooting relacji sąsiedztwa EIGRP
- Troubleshooting brakujących tras routingu EIGRP
- Komendy Show, Debug oraz Clear EIGRP
- Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
- Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP
- Filtrowanie protokołu EIGRP
- Sumaryzacja protokołu EIGRP
- Redystrybucja protokołu EIGRP
- Sieci stub EIGRP
- Uwierzytelnianie protokołu EIGRP
- BFD dla protokołu EIGRP
- Named EIGRP
EIGRPv6
-
(K) Prefix lista”
Wstęp teoretyczny do Prefix listy
- Prefix lista umożliwia określenie zakres prefix-ów, względem zdefiniowanej sieci, dzięki czemu administrator może określić nie tylko sieć ale i konkretne prefix-y bądź zakres prefix-ów.
- W przypadku konfiguracji Prefix listy, długość prefix-u (prefix length) jest określana za pomocą jednego, bądź dwóch z poniższych wyrażeń:
- Za pomocą wpisu „prefix-length”.
- Za pomocą opcjonalnej wartości „ge-value”, która oznacza „Greater-than-or-equal-to”.
- Za pomocą opcjonalnej wartości „le-value”, która oznacza „Less-than-or-equal-to”.
Podstawowa konfiguracja Prefix listy
(config)# ip prefix-list nazwa-prefix-listy [seq 1-4294967294(ID sekwencji)] {deny / permit} sieć/prefix-length
Dopuszcza (Permit) bądź blokuje (Deny) trasy routingu, dotyczące wskazanej w komendzie sieci.
Przykładowa komenda [ip prefix-list nazwa permit 192.168.0.0/16] dopuszcza trasy należące do sieci sieci 192.168.0.0/16.(config)# ip prefix-list nazwa-prefix-listy [seq 1-4294967294(ID sekwencji)] {deny / permit} sieć/prefix-length le max-prefix
Dopuszcza (Permit) bądź blokuje (Deny) trasy routingu, dotyczące wskazanej w komendzie sieci, której maska mieści się w zakresie od prefix-length do max-prefix.
Przykładowa komenda [ip prefix-list nazwa permit 192.168.0.0/16 le 24] dopuszcza trasy routingu, posiadające prefix z zakresu od 16 do 24, dla sieci 192.168.0.0/16.(config)# ip prefix-list nazwa-prefix-listy [seq 1-4294967294(ID sekwencji)] {deny / permit} sieć/prefix-length ge mini-prefix
Dopuszcza (Permit) bądź blokuje (Deny) trasy routingu, dotyczące wskazanej w komendzie sieci, której maska mieści się w zakresie od mini-prefix do 32.
Przykładowa komenda [ip prefix-list nazwa permit 192.168.0.0/16 ge 24] dopuszcza trasy routingu, posiadające prefix z zakresu od 24 do 32, dla sieci 192.168.0.0/16.(config)# ip prefix-list nazwa-prefix-listy [seq 1-4294967294(ID sekwencji)] {deny / permit} sieć/prefix-length ge mini-prefix le max-prefix
Dopuszcza (Permit) bądź blokuje (Deny) trasy routingu, dotyczące wskazanej w komendzie sieci, której maska mieści się w zakresie od mini-prefix do max-prefix.
Przykładowa komenda [ip prefix-list nazwa permit 192.168.0.0/16 ge 24 le 26] dopuszcza trasy routingu, posiadające prefix z zakresu od 24 do 26, dla sieci 192.168.0.0/16.(config)# ip prefix-list nazwa-prefix-listy [seq 1-4294967294(ID sekwencji)] {deny / permit} 0.0.0.0/0 le 32
Dopuszcza bądź blokuje pozostałe trasy routingu (Implicit Permit / deny).Komendy SHOW
# show ip prefix-list [nazwa-prefix-listy]
Wyświetla wszystkie / określoną w komedzie prefix listę.# show ip prefix-list [nazwa-prefix-listy] detail
Wyświetla wszystkie / określoną w komedzie prefix listę, wraz z statystykami dotyczącymi ilości dopasowań poszczególnych wpisów jak i całej prefix listy.# show ip prefix-list [nazwa-prefix-listy] summary
Wyświetla wszystkie / określoną w komedzie prefix listę, wraz z podsumowaniem dotyczącym ilości dopasowań całej prefix listy.Pozostałe tematy związane z routing-iem
-
(K) Tag lista”
Konfiguracja Tag listy
Podstawowa konfiguracja Tag listy
(config)# route-tag notation dotted-decimal
Wyświetla o-tagowania tras routingu, w formie adresu IPv4 (dotted-decimal).(config)# route-tag list nazwa-tag-listy {deny / permit / seq} tag(dotted-decimal) dzika-maska
Tworzy listę dopuszczającą (Permit) bądź odrzucającą (Deny), określony w komendzie zakres, o-tagowania zapisanego w formacie adresu IPv4 (dotted-decimal).(config)# route-map nazwa-router-mapy {permit / deny} sequence
Tworzy nową router mapę przepuszczającą (permit) bądź filtrujące (denny), wskazane w komendzie trasy routingu. Podany numer sekwencyjny określa porządek rozpatrywania wpisów router mapy.(config-route-map)# match tag {0-255.0-255.0-255.0-255…(tag)(dotted-decimal) / 0-4294967295…(tag)(integer) / list nazwa-tag-listy…}
Określa trasy routingu posiadające podaną wartość o-tagowania.(config-route-map)# set tag {0-255.0-255.0-255.0-255…(tag)(dotted-decimal) / 0-4294967295…(tag)(integer)}
Przypisuje do określonych za pomocą komendy [match] tras routingu, wskazane o-tagowanie.# show route-tag list [nazwa-tag-listy]
Wyświetla określoną w komendzie / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu tag listy.# show route-map [nazwa-router-mapy]
Wyświetla określoną / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu Router Mapy.Konfiguracja domyślnego o-tagowania dla protokołu Named EIGRP
(config)# router eigrp nazwa
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu Named EIGRP.(config-router)# address-family {ipv4 / ipv6} unicast autonomous-system ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonej instancji protokołu EIGRP (Jedna grupa Named może posiadać wiele instancji protokołu EIGRP).(config-router-af)# eigrp default-route-tag {0-255.0-255.0-255.0-255…(tag)(dotted-decimal) / 0-4294967295…(tag)(integer)}
Określa domyślną wartość o-tagowania stosowaną względem wszystkich tras routingu, dla danej instancji protokołu EIGRP.# show eigrp address-family {ipv4 / ipv6} topology
Wyświetla topologię protokołu Named EIGRP.Komendy SHOW
# show route-tag list [nazwa-tag-listy]
Wyświetla określoną w komendzie / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu tag listy.# show ip route tag
Wyświetla trasy routingu wraz z o-tagowaniem.Pozostałe tematy związane z routing-iem
-
(K) Router Map”
Wstęp do Router Mapy
- W procesie redystrybucji tras sieciowych pomiędzy różnymi protokołami routingu dynamicznego, przypisywana jest im domyślna, bądź statycznie zdefiniowana wartość metryki. Opcjonalnym narzędziem umożliwiający bardziej szczegółowe zarządzanie wartościami metryki, jest router mapa. Umożliwia ona zdefiniowanie wartości, rozgłaszanej metryki, jak i opcjonalnego tagowania tras względem określonej trasy bądź wielu tras routingu.
- Ponad to ruter mapa udostępnia następujące funkcjonalności:
- Filtrowanie rozgłaszanych sieci na podstawie adresu, maski oraz innych parametrów.
- Przypisywanie wartości metryki do konkretnych sieci.
- Określanie rodzaju trasy zewnętrznej np. E1 bądź E2.
- Tagowanie tras routingu.
Podstawowa konfiguracja Router mapy:
Określanie zasięgu router mapy
(config)# route-map nazwa-router-mapy {permit / deny} sequence
Tworzy nową router mapę przepuszczającą (permit) bądź filtrujące (denny), wskazane w komendzie trasy routingu. Podany numer sekwencyjny określa porządek rozpatrywania wpisów router mapy.(config-route-map)# match interface interfejs…
Określa trasy zawierające podany w komendzie interfejs, jako interfejs następnego przeskoku.(config-route-map)# match ip address {ACL-ID / prefix-list nazwa-prefix-listy}
Określa trasy prowadzące do sieci, zawartych w określonej przez komendę liście ACL bądź Prefix liście.
Konfiguracja Prefix listy, została opisana w następującym artykule.(config-route-map)# match ip next-hop {ACL-ID / prefix-list nazwa-prefix-listy}
Określa trasy zawierające adres następnego przeskoku (Next-hop), zawarty w określonej przez komendę liście ACL bądź Prefix liście.
Konfiguracja Prefix listy, została opisana w następującym artykule.(config-route-map)# match ip route-source {ACL-ID / nazwa-prefix-listy}
Określa trasy rozgłaszane przez określony ruter, posiadający wartość RID określoną za pomocą listy ACL bądź Prefix liście.
Konfiguracja Prefix listy, została opisana w następującym artykule.(config-route-map)# match metric metryka [+- wartość]
Określa trasy z zdefiniowaną wartością, bądź z wskazanym zakresem (+-) metryki.(config-route-map)# match route-type {internal / external [type-1 / type-2] / level-1 / level-2 / nssa-external / local}
Określa trasy zewnętrzne danego typu.(config-route-map)# match tag {0-255.0-255.0-255.0-255…(tag)(dotted-decimal) / 0-4294967295…(tag)(intiger) / list nazwa-tag-listy…}
Określa trasy routingu posiadające podaną wartość o-tagowania.
Konfiguracja tagowania tras routingu, została opisana w następującym artykule.# show route-map [nazwa-router-mapy]
Wyświetla określoną / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu Router Mapy.Określanie parametrów router mapy
(config)# route-map nazwa-router-mapy {permit / deny} sequence
Tworzy nową router mapę przepuszczającą (permit) bądź filtrujące (denny), wskazane w komendzie trasy routingu. Podany numer sekwencyjny określa porządek rozpatrywania wpisów router mapy.(config-route-map)# set metric metryka({[OSPF, RIP] wartość metryki / [EIGRP] bandwidth delay reliability Loading mtu})
Przypisuje do określonych za pomocą komendy [match] tras routingu, wartość rozgłaszanej metryki.(config-route-map)# set metric-type {type-1 / type-2}
Przypisuje do określonych za pomocą komendy [match] tras routingu, rodzaj rozgłaszanej trasy.(config-route-map)# set tag {0-255.0-255.0-255.0-255…(tag)(dotted-decimal) / 0-4294967295…(tag)(intiger)}
Przypisuje do określonych za pomocą komendy [match] tras routingu, wskazaną wartość o-tagowania.
Konfiguracja tagowania tras routingu, została opisana w następującym artykule.# show route-map [nazwa-router-mapy]
Wyświetla określoną / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu Router Mapy.Opcjonalne ustawienia router mapy
(config)# route-map nazwa-router-mapy {permit / deny} sequence
Tworzy nową router mapę przepuszczającą (permit) bądź filtrujące (denny), wskazane w komendzie trasy routingu. Podany numer sekwencyjny określa porządek rozpatrywania wpisów router mapy.(config-route-map)# descryption opis
Przypisuje opis do obecnie edytowanego wpisu router mapy.(config-route-map)# continue router-map-sequence
Przechodzi do konfiguracji nowego wpisu obecnie edytowanej router mapy.Przypisywanie router mapy
(config)# ruter protokół [ASN]
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego w komendzie protokołu routingu.(config-route)# redistribute protokół ASN route-map nazwa-ruter-mapy
Określa warunki redystrybucji tras routingu, za pomocą odpowiednio skonfigurowanej router mapy.(config–route)# ruter eigrp [ASN]
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-route)# distribute-list route-map nazwa-ruter-mapy {in / out} [interfejs]
Przypisuje określoną w komendzie Router mapę, do konfigurowanej instancji protokołu EIGRP.(config-route)# router ospf Proces-ID
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu OSPF.(config-router)# distribute-list router-map nazwa-router-mapy in [interfejs]
Blokuje możliwość dodania określonej sieci do tablicy routingu, względem wszystkich protokołów routingu dynamicznego. W przypadku protokołu OSPF filtracja ta nie wpływa ani na struktury LSA ani na algorytm SPF, ponieważ dotyczy jedynie procesu aktualizacji tablicy routingu (Jest to najmniej zalecana metoda filtracji tras routingu, mogąca doprowadzić do powstania dziur w topologii).Komendy SHOW
# show route-map [nazwa-router-mapy]
Wyświetla określoną / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu Router Mapy.# show ip route adres-IP-sieci
Wyświetla szczegółowe informacje na temat trasy, prowadzącej do wskazanej w komendzie sieci. Komenda wyświetla między innymi przypisaną do trasy wartość o-tagowania.Pozostałe tematy związane z routing-iem
-
(K) Redystrybucja protokołu EIGRP”
Redystrybucja protokołu EIGRP
Podstawowa redystrybucja protokołu EIGRP
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-if)# redistribute protokół [ASN] [metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)] [match {inernal / nssa-external / external 1 / external 2}] [tag wartość] [route-map nazwa-ruter-mapy]
Określa warunki na podstawie których będą re-dystrybuowane wskazane tras routingu dynamicznego do topologii protokołu EIGRP, poszczególne pod-komendy oznaczają:
* protocol – Definiuje protokół routingu, stanowiący źródło informacji o rozgłaszanych trasach.
* ASN – Określa wartość ASN, protokołu routingu stanowiącego źródło informacji o rozgłaszanych trasach.
* metric – Określa wartość metryki, jaką będą posiadały rozgłaszane trasy routingu.
* match – Określa rodzaj rozgłaszanej trasy routingu (Wykorzystywany jedynie w przypadku redystrybucji protokołu OSPF (Open Shortest Path First)).
* route-map – Przypisuje router mapę, umożliwiająca filtrację rozgłaszanych tras routingu dynamicznego bądź określającą inne wartość dotyczące rozgłaszanych tras. Takie jak np. metrykę, tagowanie czy rodzaj rozgłaszanej trasy (Wykorzystywany jedynie w przypadku redystrybucji protokołu OSPF).# show ip protocols {| include Redistributing / | section eigrp ASN}
Wyświetla szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu EIGRP jak i innych protokołów routingu dynamicznego. W tym informacje o aktywnych redystrybucjach protokołu EIGRP.# show ip route eigrp | include EX
Wyświetla wszystkie trasy zewnętrzne, rozgłaszane przez protokół EIGRP.Protokół EIGRP nie posiada domyślnej wartości metryki przypisywanej do re-dystrybuowanych sieci, związku z tym wartość ta musi być skonfigurowana ręcznie za pomocą jednej z opisanych w tym rozdziale opcji.W przypadku redystrybucji tras routingu, jednej instancji protokołu EIGRP do drugiej, określanie wartość metryki nie jest konieczne.Domyślnie wszystkie trasy re-dystrybuowane, posiadają dystans administracyjny (AD) równy 170.Redystrybucja tras bezpośrednio przyległych do urządzenia
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-if)# redistribute connected [metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)] [route-map nazwa-ruter-mapy]
Rozpoczyna redystrybucje tras bezpośrednio przyległych do konfigurowanego urządzenia, poszczególne pod-komendy oznaczają:
* metric – Określa wartość metryki, jaką będą posiadały rozgłaszane trasy routingu.
* route-map – Przypisuje router mapę, umożliwiająca filtrację rozgłaszanych tras routingu dynamicznego bądź określającą inne wartość dotyczące rozgłaszanych tras. Takie jak np. metrykę czy tagowanie.# show ip protocols {| include Redistributing / | section eigrp ASN}
Wyświetla szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu EIGRP jak i innych protokołów routingu dynamicznego. W tym informacje o aktywnych redystrybucjach protokołu EIGRP.# show ip route eigrp | include EX
Wyświetla wszystkie trasy zewnętrzne, rozgłaszane przez protokół EIGRP.Redystrybucja tras statycznych
Redystrybucja tras statycznych, umożliwia rozgłaszanie domyślnej trasy statycznej.(config)# ip route 0.0.0.0(Sieć) 0.0.0.0(Maska) null 0(Adres następnego przeskoku)
Tworzy statyczną trasę routingu.(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-if)# redistribute static [metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)] [route-map nazwa-ruter-mapy]
Rozpoczyna redystrybucje statycznych tras routingu, skonfigurowanych na lokalnym urządzeniu do topologii protokołu EIGRP, poszczególne pod-komendy oznaczają:
* metric – Określa wartość metryki, jaką będą posiadały rozgłaszane trasy routingu.
* route-map – Przypisuje router mapę, umożliwiająca filtrację rozgłaszanych tras routingu dynamicznego bądź określającą inne wartość dotyczące rozgłaszanych tras. Takie jak np. metrykę czy tagowanie.# show ip protocols {| include Redistributing / | section eigrp ASN}
Wyświetla szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu EIGRP jak i innych protokołów routingu dynamicznego. W tym informacje o aktywnych redystrybucjach protokołu EIGRP.# show ip route eigrp | include EX
Wyświetla wszystkie trasy zewnętrzne, rozgłaszane przez protokół EIGRP.Redystrybucja protokołu OSPF do EIGRP
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-if)# redistribute ospf [ASN] [metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)] [match {inernal / nssa-external / external 1 / external 2}] [route-map nazwa-ruter-mapy]
Określa warunki na podstawie których będą re-dystrybuowane tras routingu zawarte w bazie LSDB protokołu OSPF, do bazy topologii protokołu EIGRP, poszczególne pod-komendy oznaczają:
* protocol – Definiuje protokół routingu, stanowiący źródło informacji o rozgłaszanych trasach.
* ASN – Określa wartość ASN, protokołu routingu stanowiącego źródło informacji o rozgłaszanych trasach.
* metric – Określa wartość metryki, jaką będą posiadały rozgłaszane trasy routingu.
* match – Określa rodzaj rozgłaszanej trasy routingu.
* route-map – Przypisuje router mapę, umożliwiająca filtrację rozgłaszanych tras routingu dynamicznego bądź określającą inne wartość dotyczące rozgłaszanych tras. Takie jak np. metrykę, tagowanie czy rodzaj rozgłaszanej trasy.# show ip protocols {| include Redistributing / | section eigrp ASN}
Wyświetla szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu EIGRP jak i innych protokołów routingu dynamicznego. W tym informacje o aktywnych redystrybucjach protokołu EIGRP.# show ip route eigrp | include EX
Wyświetla wszystkie trasy zewnętrzne, rozgłaszane przez protokół EIGRP.Określanie wartości metryki, sieci re-dystrybuowanych:
Wartość domyślna
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# default-metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)
Określa domyślną wartość metryki, względem wszystkich re-dystrybuowanych tras routingu.Statyczna wartość metryki przypisana do komendy redystrybucji, ma pierwszeństwo nad wartością domyślną.# show ip protocols {| include Default redistribution / | section eigrp ASN}
Wyświetla szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu EIGRP jak i innych protokołów routingu dynamicznego. W tym informacje o domyślnej wartości metryki.Wartość statycznie przypisana
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# redistribute protokół [ASN] metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)
Określa wartość metryki bezpośrednio w komendzie redystrybucyjnej.Router mapa
Szczegółowa konfiguracja router mapy została opisana następującym atrykule.
(config)# route-map nazwa-router-mapy {permit / deny} numer-sekwencyjny
Tworzy nową router mapę przepuszczającą (permit), bądź filtrujące (denny), wskazane w komendzie trasy routingu. Podany numer sekwencyjny określa porządek rozpatrywania wpisów router mapy.(config-route-map)# match ip address {ACL-ID / prefix-list nazwa-prefix-listy}
Określa trasy prowadzące do sieci, zawartych w określonej przez komendę liście ACL bądź Prefix liście.
Konfiguracja Prefix listy, została opisana w następującym artykule.(config-route-map)# set metric 1-4294967295(Bandwidth)(Kbps) 0-4294967295(delay)(dziesiątki mikrosekund) 0-255(reliability) 1-255(load) 1-65535(mtu)
Określa wartość metryki względem re-dystrybuowanych tras routingu.(config-route-map)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# redistribute protokół [ASN] route-map nazwa-router-mapy
Określa wartość rozgłaszanej metryki, za pomocą powyższej skonfigurowanej Router mapy.# show route-map [nazwa-router-mapy]
Wyświetla określoną / wszystkie skonfigurowane na danym urządzeniu Router Mapy.Redystrybucja trasy domyślnej:
Rozgłaszanie trasy domyślnej, za pomocą sumaryzacji, zostało opisane w artykule: Sumaryzacja protokołu EIGRP.
Rozgłaszanie trasy domyślnej
(config)# ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 adres-IP [interfejs(Next hop)]
Tworzy statyczną trasę domyślną.(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# redistribute static
Rozpoczyna proces redystrybucji wszystkich skonfigurowanych na danym urządzeniu tras statycznych, w tym skonfigurowanej statycznej trasy domyślnej.(config-router)# network 0.0.0.0*
Rozpoczyna proces redystrybucji wszystkich sieci przyległych do danego urządzenia, w tym skonfigurowanej statycznej trasy domyślnej (Jeżeli domyślna trasa statyczna kierowana była na interfejs sieciowy np. loopback czy null, zostanie rozgłoszona jako trasa wewnętrzna E, jeżeli jednak została skierowana na adres IP, zostanie rozgłoszona jako trasa zewnętrzna EX).(config-router)# interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.(config-if)# ip summary-address eigrp ASN 0.0.0.0 0.0.0.0 1-255(AD)
Rozpoczyna proces redystrybucji sumaryzowanej trasy domyślnej, względem konfigurowanego interfejsu sieciowego (Komenda rozgłasza jedynie trasę domyślną, wszystkie inne trasy przestają być rozgłaszane).# show ip protocols [| include Redistributing]
Wyświetla szczegółowe informacje na temat konfiguracji protokołu EIGRP jak i innych protokołów routingu dynamicznego. W tym informacje o aktywnych redystrybucjach protokołu EIGRP.# show ip route eigrp | include EX
Wyświetla wszystkie trasy zewnętrzne, rozgłaszane przez protokół EIGRP.Komendy SHOW
# show ip eigrp topology
Wyświetla tablicę topologi protokołu EIGRP, w tym wszystkie trasy re-dystrybuowane posiadające wpis (via Redistributed).# show ip eigrp topology adres-sieci/prefix
Wyświetla szczegółowe informacje na temat sieci re-dystrybuowanych, w tym źródło (protokół) z jakiej zostały zaczerpnięte.# show ip route
Wyświetla tablice topologi, w tym wszystkie trasy re-dystrybuowane posiadające kod EX (Oznaczający trasy EIGRP External).# show running-configuration | section eigrp
Wyświetla szczegółową konfigurację protokołu EIGRP.# show running-configuration | section eigrp ASN
Wyświetla konfigurację określonej instancji protokołu EIGRP.Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu EIGRP
- Wstęp do protokołu EIGRP
- Wiadomości protokołu EIGRP
- Nawiązywanie relacji sąsiedztwa EIGRP
- Wyliczanie metryki EIGRP
- Algorytm DUAL EIGRP
- Proces konwergencji EIGRP
- Weryfikacja konfiguracji EIGRP
- Troubleshooting relacji sąsiedztwa EIGRP
- Troubleshooting brakujących tras routingu EIGRP
- Komendy Show, Debug oraz Clear EIGRP
- Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
- Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP
- Filtrowanie protokołu EIGRP
- Sumaryzacja protokołu EIGRP
- Redystrybucja protokołu EIGRP
- Sieci stub EIGRP
- Uwierzytelnianie protokołu EIGRP
- BFD dla protokołu EIGRP
- Named EIGRP
EIGRPv6
-
(T) Wstęp do protokołu IPv6”
Standaryzacja protokołu IPv6
- RFC 5925 – Recommendation for IPv6 Address Text Representation.
- RFC 4291 – IP Version 6 Addressing Architecture.
- RFC 4193 – Unique Local IPv6 Unicast Address.
Budowa adresu IPv6:
- Przykładowy adres IPv6: 2001:0DB8:4898:DAFC::1/64
- {RIR – ISP – ISP Site} = Global Prefix.
- {Subnet} = subnet.
- {Host} = Interface ID (np. EUI-64).
- {Prefix Length} domyślnie 64.
- Adres IPv6 składa się z 8 hextet-ów (Po 16 bitów każdy = 128 bity).
- Adresacja ipv6 zezwala na stworzenie 340,282,366,920,938,463,463,374,607,431,768,211,456 unikalnych adresów (Co daje 340 sekstylionów adresów. Jednostki miary do sekstyliona to: tysiąc -> milion -> miliard -> bilion -> biliard -> trylion -> ryliard -> kwadrylion -> kwadryliard -> kwintylion -> kwintyliard -> sekstylion).
Skrócony zapis adresu IPv6
- Zsumowanie pierwszych zer:
- Przed: 0000:0000:0000:0000:0000:0000:0000:0000.
- Po: 0:0:0:0:0:0:0:0.
- Usunięcie pierwszych zer:
- Przed: 2001:0DB8:CAFE:0045:0000:0000:0000:0123.
- Po: 2001:DB8:CAFE:45:0000:0000:0000:123.
- Usunięcie jednej grupy hextet-ów zawierających same zera:
- Przed: 2001:0DB8:0000:0045:0000:0000:0000:0123.
- Po: 2001:0DB8:0000:0045::0123.
- Pełne skrócenie adresu IPv6:
- Przed: 2001:0DB8:0000:0045:0000:0000:0000:0123.
- Po: 2001:DB8:0:45::123.
Historia protokołu IPv6
- Z powodu kurczącej się puli adresów IPv4 oraz przepełniających się globalnych tablic routingu, organizacja IETF podjęła decyzję o wprowadzeniu środków zaradczych, roboczo nazwanych „Short-term solutions”. Przykładowymi rozwiązaniami jakie zostały w tym celu opracowane, jest protokół NAT czy, maska CIDR. Ponadto postanowiono o wprowadzeniu drugiego rozwiązania długoterminowego zwanego „Long-term solutions”, którego celem jest wprowadzenie nowego protokołu IP, w wersji szóstej (IPv6).
Zagadnienia związane z protokołem IPv6
Funkcje protokołu IPv6
- Address assignment features – Umożliwia przypisywanie adresów IPv6 na wiele sposobów.
- Built-in support for address renumbering – Umożliwia zmianę publicznego prefix-u IPv6 w całej sieci.
- Built-in support for mobility – Wspiera ruchome, mobile hosty, dzięki czemu nie tracą one dostępu do sieci.
- Provider-independent/dependent public address space
- Aggregation – Pomimo dużej ilości adresów, protokół IPv6 zmniejsza ilość wpisów w globalnych tablicach routingu.
- No need for NAT/PAT – IPv6 nie wymaga translacji adresów NAT, na brzegu sieci.
- IPsec – Wymaga, aby każde urządzenie wspierające protokół IPv6 wspierało również protokół IPsec.
- Header improvements – Wprowadza ulepszenia w nagłówku warstwy trzeciej, w porównaniu do protokołu IPv4. Redukując między innymi przymus każdorazowego obliczania sumy kontrolnej czy ułatwiając komunikację protokołu TCP.
- No broadcast – usuwa adresy rozgłoszeni-owe (Broadcast) z protokołu IPv6.
- Transmition tools – Umożliwia łatwą migrację z protokołu IPv4 do IPv6.
Protokoły współistniejące z IPv4 vs IPv6
- Protokół ICMP został zastąpiony przez protokół ICMPv6.
- Protokół ARP został zastąpiony przez protokół NDP (Neighbor Discovery Protocol).
- Protokół OSPFv2 został zastąpiony przez protokół OSPFv3.
- Protokół EIGRPv4 został zastąpiony przez protokół EIGRPv6.
- Protokół RIP został zastąpiony przez protokół RIPng.
- Protokół IGMP został zastąpiony przez protokół MLD (Multicast Lisner Discovery).
Pozostałe pojęcia
- Pojęcia dotyczące protokołu IPv6
- Dual Stack – Oznacza jednoczesne stosowanie adresacji IPv4 oraz IPv6 w sieci lokalnej.
- Proces przyznawania adresów IPv6
- IANA -> RIRs (Odział lokalny np. ARIN określający Północną Amerykę) -> ISP -> Company.
Pozostałe tematy związane z protokołem IPv6
- Wstęp do protokołu IPv6
- Struktura adresacji IPv6
- Adresacja unicast
- Adresacja Multicast
- Protokół ICMPv6
- Neighbor Discovery
- Troubleshooting IPv6
- Komendy Show, Clear i Debug IPv6
- Konfiguracja routing-u IPv6
- Konfiguracja list ACL IPv6
- Konfiguracja tuneli IPv6
- Protokół IPv6 w systemach operacyjnych
Przydzielanie adresów IPv6
- Teoria protokołu DHCPv6
- Przydzielanie adresów (SLAAC)
- Przydzielanie adresów (SLAAC + Stateless DHCPv6)
- Przydzielanie adresów (Stateful DHCPv6)
- Teoria Prefix Delegation Options
- Statyczne przydzielanie adresów IPv6
- Przydzielanie adresów IPv6 (SLAAC)
- Przydzielanie adresów IPv6 (Stateless DHCPv6)
- Przydzielanie adresów IPv6 (Stateful DHCPv6)
- Przydzielanie adresów IPv6 (Prefix Delegation)
Protokół NAT względem protokołu IPv6
-
(K) Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP”
Wstęp teoretyczny do konfiguracji protokołu EIGRP
- Pierwszym krokiem umożliwiającym konfigurację dynamicznego protokołu routingu, jest stworzenie nowej instancji protokołu EIGRP za pomocą komendy [router eigrp ASN] wydanej w trybie konfiguracji systemu IOS. Podana wartość ASN odnosi się do systemu autonomicznego (Autonomous System Number), w którym będzie pracowała dana instancja protokołu EIGRP (W przypadku konfiguracji przełącznika warstwy trzeciej najpierw należy włączyć funkcjonalność routingu za pomocą komendy [ip routing] wydanej w trybie konfiguracji systemu IOS).
- Po stworzeniu nowej instancja protokołu EIGRP, należy określić jakie sieci będą przez nią rozgłaszane za pomocą komendy [network sieć dzika-maska]. Po zastosowaniu nie mniejszej komendy router rozpocznie:
- Wysyłanie wiadomości powitalnych na określonych przez komendę [network] interfejsach. W celu nawiązania relacji sąsiedztwa z routerami podłączonymi do tej samej sieci.
- Proces dodawania sieci przyległych, określonych przez komendę [network] do tablicy topologii sieciowej.
- Jeżeli komenda [network] nie będzie zawierała maski, router zapiszę podaną sieć jako sieć klasową (A,B bądź C). Aktywując daną instancję protokołu EIGRP na wszystkich interfejsach które należą do określonej sieci bezklasowej.
- Jeżeli komenda [network] zawiera maskę, router aktywuje daną instancję protokołu EIGRP na wszystkich interfejsach, które należą do określonej sieci bezklasowej. W celu określenia interfejsów spełniających dane kryterium, router posłuży się logiką listy dostępu ACL, względem adresów IP skonfigurowanych na wszystkich interfejsach urządzenia.
Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
Rozgłaszanie sieci z poziomu konfiguracji protokołu EIGRP
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.
Numer systemu autonomicznego (ASN) nie jest w przypadku protokołu EIGRP tak samo istotny jak ma to miejsce w protokole BGP, niemniej jednak musi być on taki sam na sąsiednich urządzeniach, aby mogły one nawiązać pomiędzy sobą relację sąsiedztwa.(config-router)# eigrp router-id RID(0-255.0-255.0-255.0-255)
Statycznie definiuje wartość RID (Router ID), względem konfigurowanego rutera.Jeżeli wartość RID nie została statycznie skonfigurowana, konfigurowane urządzenie wykorzysta najwyższy adres IP interfejsu Loopback lub jeżeli takowego niema, najwyższy adres IP innego interfejsu no-loopback (Np. Serialowego czy Ethernet-owego).(config-router)# network sieć [dzika-maska]
Włącza propagowanie wiadomości powitalnych (Hello) na interfejsach sieciowych, których adres IP należy do sieci określonej w powyższej komendzie. W przypadku protokołu EIGRP można wykorzystywać również adresację klasową (Nie wymagającą podania maski sieciowej).# show ip eigrp interface [interfejs]
Wyświetla szczegółowe informacje na temat określonego interfejsu / wszystkich interfejsów sieciowych, względem których aktywowany został protokół EIGRP.Niektóre komendy „network”, po zapisaniu w konfiguracji tymczasowej, mogą ulec zmianie a tym samym być widoczne pod inną postacią. Przykładowo zapis [network 10.1.1.1] zostanie zapamiętany jako adres klasowy [network 10.0.0.0].(config-router)# redistribute connected [metric] [router-map]
Rozpoczyna rozgłaszanie sieci bezpośrednio przyległych do konfigurowanego urządzenia.(config-router)# distance eigrp 1-255(Internal) 1-255(External)
Zmienia domyślną wartość dystansu administracyjnego (AD), względem tras wewnętrznych (Internal) oraz zewnętrznych (External).(config-router)# distance 1-255(AD) sieć dzika-maska
Zmienia domyślną wartość dystansu administracyjnego (AD) względem określonej trasy routingu, należącej do wskazanej w komendzie sieci.# show ip protocols | section eigrp
Wyświetla szczegółową konfigurację protokołu EIGRP, w tym ustawienia dystansu administracyjnego (AD).Konfiguracja dodatkowych ustawień protokołu EIGRP
Manipulowanie domyślnymi wartościami czasów
Teoria związana z czasami protokołu EIGRP została opisana w artykule: Wiadomości protokołu EIGRP oraz Nawiązywanie relacji sąsiedztwa.
(config)# interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.(config-if)# ip hello-interval eigrp ASN 1-65535(5/60)
Zmienia domyślną wartość czasu „hello-interval”.(config-if)# ip hold-time eigrp ASN 1-65535(15/180)
Zmienia domyślną, rozgłaszaną wartość czasu „hold-time”. Komenda ta nie wpływa na ustawienia konfigurowanego urządzenia sieciowego a jedynie na sąsiedni ruter (Zgodnie z zaleceniami Cisco wartość „hold-time” powinna stanowić trzykrotność czasu „hello-interval”).(config-if)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# timers active-timer {1-65535(minuty)(3) / disabled}
Modyfikuje domyślną wartość czasu „active-timer”, bądź ją dezaktywuje (Disabled).
Wartość „active-timer” określa ile czasu ruter będzie czekał na odpowiedź wiadomości Query, zanim przejdzie w stan SIA (Stuck in Active).(config-router)# timers graceful-restart purge-time 20-300(sekundy)(240)
Zmienia domyślną wartość czasu „graceful-restart purge-time”.# show ip eigrp [ASN] interfaces detail [interfejs]
Wyświetla konfigurację czasu „hello-interval” oraz „hold-time”, względem określonego interfejsu bądź wszystkich interfejsów sieciowych, aktywnych względem protokołu EIGRP.# show ip protocols | section eigrp
Wyświetla szczegółową konfigurację protokołu EIGRP, w tym ustawienia czasu „active-timer”.Konfiguracja funkcji Load-balance
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# maximum-paths 1-32
Określa maksymalną ilość połączeń działających w trybie równoważnego obciążenia, dla wielu tras o tej samej bądź różnej metryce. W przypadku tras posiadających różne wartości metryki, konieczne jest zastosowanie dodatkowej komendy [variance].(config-router)# variance 1-128(1)
Przepuszcza ruch równoważony pomiędzy dwoma trasami o różnych wartościach metryki.
Przykładowo, jeżeli ruter posiada dwie trasy o metrykach równych 100 i 300, a wartość „Variance” będzie wynosiła 3. To urządzenie te nie dopuści do zastosowania równoważonego obciążenia ruchu sieciowego. Ponieważ 3*100 = 300, natomiast zgodnie z powyższym przykładem wartość ta musi wynosić co najmniej 301, związku z tym wartość “Variance” powinna posiadać wartość równą co najmniej 4.# show ip protocols | section eigrp
Wyświetla szczegółową konfigurację protokołu EIGRP, w tym ustawienia związane z funkcją „maximum-paths” oraz funkcją „variance”.Każda trasa, której metryka jest mniejsza od wartości FD pomnożonej przez wartość „Variance”,będzie wykorzystywana przy równoważonym obciążeniu.Aktywacja / dezaktywacja procesu EIGRP
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# [no] shutdown
Włącza / Włącza określony proces protokołu EIGRP, powodując:
* Usunięcie wszystkich relacji sąsiedztwa.
* Wstrzymanie procesu nawiązywania nowych relacji sąsiedztwa.
* Zatrzymanie procesu rozgłaszania wiadomości powitalnych (Hello).Dezaktywowanie procesu EIGRP, nie usuwa bieżącej konfiguracji z systemu IOS.Konfiguracja statycznej relacji sąsiedztwa
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-router)# neighbor adres-IP interfejs-wychodzący
Rozpoczyna proces nawiązywania statycznej relacji sąsiedztwa, z ruterem wskazanym w komendzie.Konfiguracja funkcji split-horizon
(config)# interface interfejs
Przechodzi do poziomu konfiguracji określonego interfejsu sieciowego.(config-if)# [no] ip split-horizon eigrp ASN
Wyłącza / Włącza funkcję split-horizon na konfigurowanym interfejsie sieciowym.Konfiguracja maksymalnego obciążenia
(config)# router eigrp ASN
Przechodzi do poziomu konfiguracji protokołu EIGRP.(config-if)# ip bandwidth-precent eigrp ASN 1-999999(%)(50)
Ogranicza wykorzystanie pasma sieciowego przez protokół EIGRP. Zdefiniowana w komendzie wartość, określą jaki procent pasma może być wykorzystywany na potrzeby protokołu EIGRP (Wiadomości aktualizacyjne, powitalne jak i wszelkie inne wiadomości).Pozostałe tematy związane z konfiguracją protokołu EIGRP
- Wstęp do protokołu EIGRP
- Wiadomości protokołu EIGRP
- Nawiązywanie relacji sąsiedztwa EIGRP
- Wyliczanie metryki EIGRP
- Algorytm DUAL EIGRP
- Proces konwergencji EIGRP
- Weryfikacja konfiguracji EIGRP
- Troubleshooting relacji sąsiedztwa EIGRP
- Troubleshooting brakujących tras routingu EIGRP
- Komendy Show, Debug oraz Clear EIGRP
- Podstawowa konfiguracja protokołu EIGRP
- Konfiguracja interfejsów, metryki EIGRP
- Filtrowanie protokołu EIGRP
- Sumaryzacja protokołu EIGRP
- Redystrybucja protokołu EIGRP
- Sieci stub EIGRP
- Uwierzytelnianie protokołu EIGRP
- BFD dla protokołu EIGRP
- Named EIGRP
EIGRPv6
-
(Ts) Problemy związane z adresacją sieci IPv4”
Problemy związane z adresacją sieci IPv4
Najczęstsze przyczyny błędnej adresacji
- Zły adres IPv4 (Skonfigurowany na urządzeniu końcowym).
- Zła maska sieciowa (Skonfigurowana na urządzeniu końcowym).
- Zły adres IPv4 bramy domyślnej (Skonfigurowany na urządzeniu końcowym).
Problemy związane z protokołem DHCP
- W przypadku, w którym serwer DHCP znajduje się w sieci innej niż urządzenia końcowe, wymagane jest skonfigurowanie funkcji DHCP relay, zwanej przez Cisco “Helper-address”. Błędna konfiguracja tej funkcji bądź jej brak, może skutecznie zablokować rozgłoszeni-owe zapytania protokołu DHCP (Np. DHCPDISCOVER), niezbędne w procesie dynamicznego pozyskiwania adresów IPv4.
- W systemie Cisco IOS serwer DHCP jest domyślnie aktywny, a co za tym idzie, konfiguracja funkcji DHCP relay (Helper-address) nie wymaga dodatkowej aktywacji protokołu DHCP. Może jednak zaistnieć sytuacja, w której serwer DHCP został dezaktywowany, aby go ponownie aktywować należy skorzystać z komendy [service dhcp] wydanej w trybie konfiguracji globalnej, systemu Cisco IOS.
- Domyślnie funkcja DHCP relay (Helper-address), zmienia rozgłoszeni-owe wiadomości protokołu DHCP, w wiadomości unicast-owe kierowane pod wskazany w komendzie adres bądź adresy IPv4. W podobny sposób komenda ta działa również na inne protokoły sieciowe, takie jak: TFTP, DNS, NetBIOS, Boot, TACACS.
- Jeżeli urządzenie końcowe nie otrzyma odpowiedzi od serwera DHCP, samo przydzieli sobie własny adres IP zwany APIPA (Automatic Private IP Addressing).
Przykładowe problemy związane z serwerem DHCP
- Brak wolnych adresów IP w puli serwera DHCP.
- Błędna konfiguracja serwera DHCP.
- Brak komunikacji pomiędzy zapasowymi serwerami DHCP.
- Błędna adresacja bramy domyślnej.
- Duplikacja adresów IPv4 w sieci lokalnej (Statyczna konfiguracja adresu IPv4).
Pozostałe tematy związane z protokołem IPv4
-
(T) Tworzenie planu adresacji IPv4”
Tworzenie planu adresacji IPv4
Adresy IPv4
- Klasowy podział sieci:
- (A) 10.0.0.0 255.0.0.0 (1.0.0.0 – 126.0.0.0) – Pula adresów IPv4 klasy A.
- (B) 172.16.0.0 255.240.0.0 (128.1.0.0 – 191.254.0.0) – Pula adresów IPv4 klasy B.
- (C) 192.168.0.0 255.255.0.0 (192.0.1.0 – 223.255.254.0) – Pula adresów IPv4 klasy C.
- (D) 224.0.0.0 – 239.255.255.254 – Pula adresów IPv4 klasy D.
- (E) 240.0.0.0 – 255.255.255.255 – Pula adresów IPv4 klasy E.
- Prywatne adresy IPv4:
- (A) 10.0.0.0 255.0.0.0 (10.0.0.0 – 10.255.255.255) – Pula prywatnych adresów IPv4 klasy A.
- (B) 172.16.0.0 255.240.0.0 (172.16.0.0 – 172.21.255.255) – Pula prywatnych adresów IPv4 klasy B.
- (C) 192.168.0.0 255.255.0.0 (192.168.0.0 – 192.168.255.255) – Pula prywatnych adresów IPv4 klasy C.
- Inne adresy IPv4:
- 0.0.0.0 255.0.0.0 – Pula adresów IPv4 wykorzystywana przez host w celu własnej identyfikacji w sieci lokalnej.
- 127.0.0.0 255.0.0.0 – Pula adresów pętli wewnętrznej (Wykorzystywany do testowania karty sieciowej).
- 196.254.0.0 255.255.0.0 – Pula domyślnych adresów IPv4 przydzielanych w przypadku awarii protokołu DHCP.
- 192.0.2.0 255.255.255.0 – Pula adresów IPv4 zarezerwowana do tworzenia dokumentacji sieciowych.
- 192.88.99.0 255.255.255.0 – Pula adresów IPv4 wykorzystywana do „6to4relay” (RFC 3068).
- 192.18.0.0 255.254.0.0 – Pula adresów IPv4 wykorzystywana w celu badania przepustowości łącza (RFC 2544).
Adresacja (Budowa)
- Subnet Number / ID – Określa pierwszy adres IP identyfikujący sieć, do której należy (np. 192.168.10.0/24).
- Subnet broadcast – Określa ostatni rozgłoszeniowy adres IP sieci, do której należy (np. 192.168.10.255/24).
- Network Filed – Stanowi cześć adresu identyfikującą klasę sieci A, B czy C.
- Subnet Filed – Stanowi cześć adresu określającą sieć IP do której należy.
- Host Filed – Stanowi cześć adresu określającą unikalny w skali jednej sieci, adres hosta.
Adresacja sieci
- Proces planowania adresacji sieci, z wykorzystaniem protokołu IPv4. Można podzieli na trzy następujące etapy:
- Analiza potrzeb – Polega na sprawdzeniu ile urządzeń potrzebuje dostępu do sieci, w jakich lokalizacjach się znajdują, oraz w jaki sposób powinny się między sobą komunikować. Etap ten wymaga określenia:
- Które hosty powinny należeć do jednej sieci.
- Ile sieci jest potrzebnych.
- Ile adresów IP powinno być przypisanych do każdej z sieci.
- Jaki podziału sieci wykorzystać (VLSM, CIDR).
- Etap planowania – Określa wykorzystywaną przez firmę pulę adresów IP, oraz sposób ich rozdysponowania pomiędzy sieciami określonymi w punkcie pierwszym. Etap ten wymaga określenia:
- Z jakich adresów IP będziemy korzystali (Publicznych bądź prywatnych adresów IP).
- Jaka maska lub maski będą przypisane do określonych sieci.
- Wypisania wszystkich stworzonych sieci, wraz z zakresem adresów IP z jakich będą one korzystać.
- Etap wdrażania – Stanowi proces przypisywania stworzonych sieci do ich końcowych lokalizacji wraz z wyborem sposobu ich rozgłaszania. Etap ten wymaga określenia:
- Gdzie zostaną użyte statyczne adresy IP (Np. na ruterach, przełącznikach, zaporach ogniowych czy serwerach).
- Gdzie zostanie wykorzystane dynamiczne przydzielanie adresów IP, przy wykorzystaniu np. serwera DHCP.
Pozostałe tematy związane z protokołem IPv4
- Klasowy podział sieci:
-
(T) Architektura adresów IP”
Architektura adresów IP
Wstęp do adresacji protokołu IP
- Przydziałem adresów na poziomie globalnym kieruje Internetowa Korporacja ds. Nadanych Nazw i Numerów ICANN (The Internet Corporation for Assigned Names and Numbers), delegująca w tym celu, pomniejsze regionalne urzędy rejestracyjne RIR (Regional Internet Registries). Sprawują one kontrolę nad dużymi blokami adresów IPv4 oraz IPv6, rozdysponowując je pomniejszym krajowym instytucją jak i dużym dostawcą usług internetowych ISP (Internet service Provider). W kompetencji których leży przydział pojedynczych bądź niewielkich pul adresów względem użytkowników domowych bądź komercyjnych.
- Przydzielane przez dostawcę ISP adresy mogą być od niego zależne (Provider aggregatable), tym samym zmiana dostawcy wymaga miany adresacji, bądź niezależne (provider independent) dzięki którym zmiana dostawcy nie musi się wiązać ze zmianą adresacji sieciowej.
Podział adresów IP (ICAN) - Adres IPv4 składa się z 32 bitów zapisywanych w postaci czterech oddzielonych do siebie kropkami oktetów, zawierających liczby z zakresu od 0 do 255. Dzięki czemu ilość możliwych do uzyskania kombinacji wynosi 232 a tym samym pozwala uzyskać 4 294 967 296 gotowych do przypisania adresów. Rosnące zapotrzebowanie na nowe adresy IP jak i nieoptymalny sposób ich nadawania w wczesnej fazie istnienia Internetu sprawiły, że zaistniała potrzeba stworzenia nowego bardziej pojemnego protokołu zwanego IPv6, którego 128 bitowy adres pozwala uzyskać 340 282 366 920 938 463 463 374 607 431 768 211 465 kombinacji.
Klasa Zakres adresów Liczba sieci Liczba hostów Pierwsze bity A 1.0.0.0 – 126.0.0.0 127 16.777.214 0 B 128.1.0.0 – 191.254.0.0 16.382 65.534 10 C 192.0.1.0 – 223.255.254.0 2.097.159 254 110 D 224.0.0.0 – 239.255.255.254 Brak podziału Brak podziału 1110 E 240.0.0.0 – 255.255.255.255 Zarezerwowana – 1111 klasowy podziałał sieci IPv4
VLSM (Variable Length Subnet Mask)
- W początkowej fazie rozwoju Internetu, adresy IP były przydzielane centralnie, co w latach 80 dwudziestego wieku zaczęło sprawiać wiele kłopotów, wywołanych znaczącym wzrostem ilości sieci lokalnych LAN. Aby temu zaradzić postanowiono o przekazaniu części kompetencji w zarządzaniu adresami, na ręce administratorów lokalnych. Powstała również koncepcja podziału sztywnej klasowej puli adresów, na nowe dynamiczne pule dzielone poprzez maskę podsieci zwaną maską VLSM (Variable Length Subnet Mask).
- Rozwiązanie to zastosowano jedynie w stosunku do sieci LAN, natomiast z perspektywy reszty Internetu nic się nie zmieniło, co w późniejszym okresie czasu okazało się środkiem niewystarczającym do zaistniałych problemów. Nowy podział adresów polegał na tak zwanym adresowaniu podsieci (Subnet addressing), w którym bity hosta zostały oddane do dyspozycji administratora sieci, dzięki czemu mógł on dowolnie je dzielić na inne pod sieci. Natomiast pierwsze najbardziej znaczące bity klasy A, B i C pozostawały bez zmian.
- Do oznaczenia które bity adresu identyfikują podsieć a które hosty, postanowiono wykorzystać maskę VLSM, składającą się z ciągu 32 bitów wskazujący podział sieci poprzez proces koniunkcji bitowej z adresem IP. Maska zapisywana była w postaci ciąg czterech oddzielonych od siebie kropkami liczb z zakresu od 0 do 255. Przykładowy adres wykorzystujący VLSM wygląda następująco:
Klasa B Numer sieci (16 bitów, 14 wolnych) początkowe bity 10 Identyfikator podsieci (8 bitów) Identyfikator hosta (8 bitów) w puli hosta odchodzą dwa skrajne adresy. Budowa adresu IPv4
CIDR (Classless Inter-Domain Routing)
- Wprowadzenie maski VLSM stanowiło rozwiązanie przejściowe, które w oczywisty sposób nie mogło rozwiązać problemów z stale kurczącą się pulą adresów IP. W latach 90 dwudziestego wieku powstała lista zadań, które należy rozwiązać, aby Internet mógł dalej funkcjonować w obecnym kształcie. Trzy następujące problemy były na tyle dotkliwe, że wymagały podjęcia natychmiastowych działań.
- W 1994 roku pula adresów klasy B była wyczerpana w połowie, a prognozy przewidywały jej kompletne zużycie do roku 1995.
- Pula możliwych do osiągnięcia adresów IP była na tyle mała, że nie pozwoliła by na funkcjonowanie Internetu po roku 2000.
- Znaczący przyrost nowych sieci lokalnych zwiększył ilość pozycji w globalnej tablicy trasowania, a tym samym zmniejszył ich wydajność.
- Do rozwiązania powyższych zadań powołano w 1992 roku grupę roboczą ROAD (ROuting and ADdressing). Uznała ona punkt pierwszy oraz trzeci za najważniejsze do rozwiązania, odstawiając tym samym punk drugi na dalszy plan. Pierwszym krokiem nowej grupy było usunięcie pozostałości klasowego podziału na sieci w strukturach Internetu, poprzez zastosowanie rozwiązania zbliżonego do VLSM. Nowa metoda bezklasowego trasowania między domenowego CIDR (Classless Inter-Domain Routing), wprowadziła maskę podsieci w której po adresie IP występował Prefix zapisywany w postaci liczby od 0 do 32. Zmianie uległy również globalne tablice trasowania w których zaczęto stosować system hierarchiczny (hierarchical routing) zaproponowany przez Kleinrocka i Kamouna jeszcze w latach 70. Wykorzystany w nim podział puli adresów, został zaaranżowany w strukturę drzewa co znaczne zmniejszyło ilość pozycji w globalnych tablicach routingu, a tym samym rozwiązało problem trzeci.
- Jako rozwiązanie punktu pierwszego postanowiono o stworzeniu nowych prywatnych puli adresów, których działanie ograniczono do sieci lokalnych LAN, dzięki czemu wszystkie urządzenia znajdujące się w np. firmie czy domach mogły korzystać z jednego lub paru adresów publicznych.
- Skutki ostatniego problemu zaczęto niwelować poprzez stopniowe wprowadzanie nowego protokołu IPv6. Dysponuje on znacznie większą ilością adresów IP oraz bardziej wydajnymi metodami tworzenia globalnych tablic routingu.
Adres Maska Zakres Liczba hostów 10.0.0.0 255.0.0.0 10.0.0.0 – 10.255.255.255 2563 172.16.0.0 255.240.0.0 172.16.0.0 – 172.21.255.255 16*2562 192.168.0.0 255.255.0.0 192.168.0.0 – 192.168.255.255 2562 Prywatne adresy IP (RFC 1918)
Pozostałe tematy związane z protokołem IPv4
