WAN – Wide Area Network

Podstawowe zagadnienia WAN

CPE (Customer Premises Equipment) – W terminologii telekomunikacyjnej odnosi się do urządzenia znajdującego się pod zwierzchnictwem klienta dostawcy ISP (Na końcu ostatniej mili).
CSU/DSU (Channel Service Unit / Data Service Unit) – Urządzenie sieciowe kontrolujące taktowanie zegar.
Serial Cable – Przewód łączący modem CSU/DSU z interfejsem serialowym routera.
DCE (Data Communications Equipment) – Urządzenie kontrolujące taktowanie zegar na kablu serialowym.
DTE (Data Terminal Equipment) – Urządzenie działające zgodnie z taktowaniem zegara DCE.
Demarcation Point – Granica oddzielającą własność klienta od własności dostawcy ISP.
Local Loop – Kabel miedziany bądź światłowodowy łączący urządzenie CPE z dostawcą ISP.
Central Office (CO) – Centrala Dostawcy ISP, przez którą urządzenie CPE łączy się z Internetem.

Współczesne karty sieciowe WAN firmy Cisco, posiadają zintegrowany moduł CSU/DSU.

Linia dzierżawiona działająca w oparciu o protokół HDLC, umożliwia jednoczesne odbieranie jak i nadawanie sygnałów przez dwa rutery, na zasadzie połączenia symetrycznego (Obydwa urządzenia wysyłają bity z tą samą częstotliwością).
Linia dzierżawiona zapewnia łączność warstwy drugiej, jednak do przesyłania danych konieczne staje się zastosowanie protokołów warstw wyższych, takich jak PPP czy HDLC.
Określenie „linia dzierżawiona” odnosi się do połączenia wydzierżawionego od zewnętrznego dostawcy, w zamian za co klient ponosi comiesięczny koszt utrzymania połączenia. Nad linią tą kontrole sprawuje dostawca ISP.

Leased circuit, Circuit – Obydwa wyrażenia są synonimami używanymi w terminologii telekomunikacyjnej, a odnoszą się do sygnałów elektrycznych przesyłany w obwodzie.
Serial link, Serial line – Obydwa wyrażenia są synonimami używanymi w terminologii telekomunikacyjnej, a odnoszą się do sposobu przesyłania bitów przez interfejs serialowy.
Point-to-Point link, Point-to-Point line – Odnosi się do topologii, w której komunikacja zachodzi jedynie pomiędzy dwoma punktami (Niektóre starsze linie dzierżawione umożliwiały połączenie większej ilości urządzeń).

W latach pięćdziesiątych oraz sześćdziesiątych, firma Bell opracowała standard połączenia T-carrier system, określający różne przepustowości połączenia sieciowego (64 Kbps, 1.544 Mbps i 44.736 Mbps). Firma ta opracowała również technologię TDM (Time-Division Multiplexing), umożliwiającą łączenie wielu linii, w jedną bardziej wydajną. Przykładowo popularny standard T1 (1.544 Mbps) powstaje z połączenia 24 linii DS0 (Digital Signal Level 0 = 64 Kbps każda) wraz z jedną dodatkową linią 8 Kbps.

Nazwa linii	Przepustowość linii
DS0	64 Kbps.
Fractional T1	Wielokrotność 64 Kbps (x24).
DS1 (T1)	1,544 Mbps (24 DS0s= 1,535 Mbps + 8 Kbps nadmiarowego).
E1 (Europe)	2,048 Mbps (32 DS0).
Fractional T3	Wielokrotność 1,544 Mbps (x24) = 37,056 Mbps.
DS3 (T3)	44,736 Mbps (28 DS1 + zarzadzanie).
E3 (Europe)	Około 34 Mbps (16 E1 + zarzadzanie).

Standardy linii dzierżawionych w Europie i USA

CPE jest w stanie zrozumieć transmisję warstwy pierwszej, zarówno na poziomie połączenia T-carrier czy TDM po stronie dostawcy, jak i rutera po stronie klienta.
Połączenie serialowe pomiędzy ruterem a urządzeniem CSU/DSU składa się z dwóch części: dyktującego taktowanie zegara DCE (Data Circuit-Terminating Equipment) działającego po stronie CSU oraz podporządkowującemu się taktowaniu DTE (Data Terminal Equipment) po stronie rutera.
Kabel serialowy DCE swoją budową przypomina kabel Ethernetowy Crossover, ponieważ jego przewody są Skrosowane. Natomiast kabel serialowy DTE przypomina przewód prosty.

W warstwie drugiej połączenie serialowe tak samo jak połączenie Ethernet-owe, wykorzystuje adres MAC do przesyłania danych w obrębie jednej sieci. Technologia Ethernet określa wielkość jak i zawartość przesyłanych ramek, natomiast przy połączeniu serialowym istnieją dwa protokoły pełniące podobną funkcję (PPP oraz HDLC).

Łączy ze sobą dwie lokalizację zarezerwowanym
(prywatnym) połączeniem. Przez co niewykorzystywane pasmo jest marnowane.
Połączenie tego typu jest drogie oraz nieefektywne.

Wykorzystuje wirtualne połączenia umożliwiające
współdzielenie pasma przez wielu klientów, tym samym zmniejszając cenę usługi.

Dostawcy usług telefonicznych (telecos) dzięki technologii DSL zyskali możliwość dostarczania znaczenie bardziej wydajnego połączenia Internetowego, dla swoich klientów. Poprzez istniejącą infrastrukturę telefoniczną.
Połączenie telefoniczna w taki przypadku umożliwia przenoszenie zarówno linii telefonicznych jak i Internetu. Obydwa sygnały są przenoszone jednym kablem do urządzenia DSLAM (DSL Access Multiplexer), który rozdziela połączony sygnał na dwie oddzielne transmisje. Jena trafia do telefonu a druga do modemu DSL.
ADLS (Aysmmetric DSL) wprowadza asymetryczną wymianę danych, dzięki czemu użytkownik może pobierać dane szybciej niż je wysyłać a tym samym płaci mniejsze rachunki za dostępną przepustowość.

Innym medium dostępu do Internetu jest telewizja kablowa, umożliwiająca tak samo jak w przypadku linii telefonicznych, przenoszenie wielu sygnałów przez jeden kabel.
Wireless Internet – Obnosi się do Internetu rozgłaszanego przez telefonię mobilną.
3G / 4G – Definiuje trzecią jak i czwartą generację połączeń telefonii mobilnej.
LTE (Long-Term Evolution) – Odnosi się do technologii szybszych od 4G.