Metro Ethernet
Podstawowe pojęcia
- Połączenie Metro Ethernet zwiera w sobie szereg serwisów sieci WAN, opartych na połączeniu Ethernet-owym. Łączy ono urządzenia klienta z urządzeniami dostawcy usług internetowych, umożliwiając komunikację pomiędzy biurami zdalnymi w warstwie drugiej (L2).
- W strukturze budowy oraz zasadach działania, Metro Ethernet przypomina duży switch łączący ze sobą biura zdalne.
- Technologia Metro Ethernet rozpoczęła swoją obecność na rynku, oferując strukturę ograniczoną do jednego miasta bądź aglomeracji miejskiej zwanej MAN (Metropolitan Areas Network). Jednak obecnie technologia ta wykracza poza pierwotny obszar swojej działalności, oferując usługi WAN między miastami czy krajami, przez co często nazywana jest Carrier Ethernet.
- Poszczególne standardy Metro Ethernet są następujące:
| Nazwa | Pasmo | Odległość |
| 100Base-LX10 | 100 Mbps | 10 Km |
| 1000Base-LX | 1 Gbps | 5 Km |
| 1000Base-LX10 | 1 Gbps | 10 Km |
| 1000Base-ZX | 1 Gbps | 100 Km |
| 10GBase-LR | 10 Gbps | 10 Km |
| 10GBase-ER | 10 Gbps | 40 Km |
Standardy połączeń Metro Ethernet
Podstawowe zagadnienia
- Access Link – Łączy urządzenie brzegowe klienta z dostawcą usług internetowych ISP.
- Ethernet Access Link – Łączy urządzenie brzegowe klienta z dostawcą usług internetowych, za pomocą Ethernetu.
- UNI (User Network Interface) – Odnosi się do zdarzeń, mających miejsce na połączeniu „Access Link”.
- MFE – Definiuje standardy dotyczące technologii Metro Ethernet.
Do połączenia z siecią Metro Ethernet mogą zostać wykorzystane rutery jak i przełączniki.Standardy Matro Ethernet MEF
- VPWS (Virtual Private Wire Service) – Ethernet Line Services E-LINE (Point to Point).
- VPLS (Virtual Private LAN Service) – Ethernet LAN Services E-LAN (Full Mesh).
- EoMPLS (Ethernet over MPLS).
Metro Ethernet – Standardy
Ethernet Line Services (Point to Point) – (E-line)
- Połączenie Merto Ethernet w wersji „Line Services” działa w sposób zbliżony do linii dzierżawionej, Łącząc bezpośrednio ze sobą dwa urządzenia klienta, poprzez linię zwaną EVC (Ethernet Virtual Circuit).
- Połączenie Merto Ethernet w wersji „Line Services” posiada następujące cechy:
- Wykorzystuje fizyczne połączenie Ethernet-owe.
- Wykorzystuje adresacje IP w warstwie trzeciej.
- Umożliwia wymianę tras dynamicznych, pomiędzy protokołami routingu.
- W przypadku większej liczby biur zdalnych, E-line może tworzyć bardziej rozbudowane topologie sieciowe, łączące wiele odległych od siebie lokalizacji. Przykładowo biuro centralne (CO) może zostać podłączone do sieci łączem o przepustowości 10 Gbps, natomiast sto biur zdalnych otrzymać połączenia o przepustowości 100 Mbps każde. Jako że E-line przypomina połączenia w topologii PPP, każde łącze pomiędzy CO a inny biurem będzie oddzielone od pozostałych za pomocą sieci wirtualnych VLAN, przy zastosowaniu technologii tagowana 802.1Q trunking.
W technologii E-Line każde połączenie Point-to-Point (pomiędzy dwoma ruterami) musi należeć do innej sieci.Ethernet LAN Services (Full Mesh) – (E-LAN)
- E-LAN
działa na zasadzie jednego wielkiego switch-a, łączącego zdalne lokalizację w
jedną domenę rozgłoszeniową. - Sieć
ta może operować jedynie na warstwie drugiej łącząc ze sobą switch-e brzegowe
jak i łączyć rutery w jedną cieć warstwy trzeciej.
Przy połączeniu E-LAN wszystkie rutery brzegowe należą do jednej sieci.Ethernet Tree Services (Hub and Spoke, Partial Mesh, Point to Multipoint) – (E-Tree)
- Sieć E-tree łączy urządzenia w topologii Hub-and-Spoke, dzięki czemu biuro centralne (CO) może wysyłać wiadomości do wszystkich biur zdalnych, natomiast biura zdalne mogą nawiązać łączność jedynie z CO.
Przy połączeniu E-Tree wszystkie rutery brzegowe należą do jednej sieci, jednak bezpośrednia komunikacja zachodzi jedynie pomiędzy niektórymi z nich. W przypadku protokołów Distance-vector funkcja podzielonego horyzontu musi być wyłączona, aby rutery mogły wymieniać trasy routingu pomiędzy sobą.Każdy musi płacić (Zmiana pasma)
- Technologia Ethernet definiuje ograniczoną ilość standardów przepustowości przesyłu danych (np. 10 Mbps, 100 Mbps czy 1000 Mbps), co w niektóry przypadkach może okazać się niewystarczające. Aby rozwiązać ten problem dostawcy ISP stosują technologie CIR na połączeniach EVC, ograniczając przepustowość łącza do np. 200 Mbps. Tym samym klient płaci za taką przepustowość jakiej naprawdę potrzebuje.
- Pomimo ustalenia z dostawcą pasma, rutery bądź przełączniki będą pracowały z przepustowością definiowaną przez standard Ethernet. Aby wymusić przestrzeganie ustalonej z dostawcą ISP prędkości, administratorzy stosują jedno z dwóch rozwiązań: QoS Policing bądź Qos Shaping.
- QoS Policing – Monitoruje przepustowość łącza po stronie dostawcy ISP, przycinając w razie potrzeby nadmiarowy ruch sieciowy. Zastosowane tego rozwiązania może spowodować znaczące problemy po stronie klienta, ponieważ urządzenie brzegowe nadal będzie pracować z domyślną przepustowością powodując porzucanie dużej liczby pakietów po stronie dostawcy ISP.
- QoS Shaping – Monitoruje przepustowość łącza po stronie klienta, nie pozwalając urządzeniu brzegowemu na przesyłanie większej ilości danych niż zostało to ustalone. Funkcja ta w przypadku np. technologii fast Ethernet ograniczonej do 50 Mbps, będzie wysyłała pakiety do osiągnięcia limitu danych w okresie jednej sekundy, po czym przeczeka bezczynnie wstrzymując transmisje danych, co w przypadku powyższego ograniczenia oznaczało by pracę prze ok 0,5 sekundy. Dzięki czemu limit nie zostanie przekroczony a dostawca nie będzie zmuszony do przycięcia nadmiarowego ruchu. W sposób bardziej drastyczny.
